Description
"Aaahhh!!! Ik ga dood! Maar ik ben nog te jong om te sterven!" De tranen liepen over mijn wangen terwijl ik in mijn complete paniekaanval me stevig vastklemde aan Nathaniel terwijl rode, oranje en gele vlammen zich plagend om mijn gezicht heen bewogen en mijn gezicht en lichaam ondragelijk warm maakten. De bomaanval was voorbij, maar het hele dorp stond nu wel in de fik en zelf was ik ook gevangen in mijn eigen huis-met Nathaniel!-bedacht ik me met een schok en ik liet hem meteen los, alleen maar om hem daarna nog twee keer zo stevig vast te pakken, bang voor het vuur dat ons insloot. Overweldigend door het eindeloze vuur en de herinnering voelde ik hoe alles om me heen zwart werd en met mijn door de vlammen en de rook aangetaste hersenen vroeg ik nog aan niemand in het bijzonder een laatste ding: "Waarom is het vuur weg? Heeft iemand het gedooft?" En ik hoorde daaropnog een laatste diepe, mannelijke grinnik voordat ik volledig het bewustzijn verloor en ik in de diepte en frisheid van het zwart viel dat me verwelkomde als een oude vriend.
First Meeting
