Prolog

"- Wiesz... Mój ojciec może dowiedzieć się całkowicie przez przypadek, że uwodzisz jego syna. - kpina w jego głosie była wręcz namacalna. - Jak myślisz, ile by mu zajęło wyrzucenie ciebie i wszystkich twoich rzeczy z tego domu?
- Nie zrobisz tego. - pokręciłam głową na boki, patrząc mu błagalnie w oczy.
- Może tak, może nie. Zapamiętaj, że to ja rozdaję karty. - warknął."

Gdzie oni mieli wszystko, a ona nie miała nic.
Gdzie oni mieli nadzieję na zdobycie kolejnych pieniędzy, a ona miała nadzieję na lepsze jutro.