Description
Önce güneşten süzülen bir gün ışığıydı. Sonra buluttan düşen bir damla. Ama şimdi ise herkesten başka o'na zarar veren bir AFet. Hayat bir dönme dolap gibiydi, başlangıcı ve sonu belli olan bir döngü. Belki de bu yüzden hep başladığımız noktaya geri dönüyoruz ya da başlangıcımız ve sonumuz aynı olduğu için biz öyle zannediyoruz. O daha başlangıçta bile değilken sonunu yaşayan bir kızdı. Bu saçma hayata aldanan ve ardından aldatılan öksüz bir kızdı . Yağmur olmadan gökkuşağı olur muydu? Bulut olmadan yağmur ? Peki ya gökyüzü olmadan bulut olur muydu hiç ? Olmazdı elbet. O da annesiz, bir evlat olamıyordu zaten . "Nesin lan sen " çocuğun bu söylediklerine karşı uzunca baktım ona arkamı dönüp gidecektim ki tekrar konuşmaya başladı. "aslan gibi acımasız mı? Köpek gibi saldırgan mı? Yoksa bir kelebek gibi akılsız mı? " hıh " umursamazca omuz silktim ve "ben aslan kadar tehlikeli Köpek kadar sadık Kelebek kadar özgürüm" Bu söylediklerime bir şeyler eklemek istercesine baktı ama ben ona fırsat vermeden sınıfa girdim ..
1. BÖLÜM /Tekvando Kursu
