အပုိင္း (၁)

အခ်စ္သည္ ေခ်ာက္နက္နက္ႀကီးတစ္ခုထဲကုိ ႐ူးမုိက္စြာခုန္ခ်ျခင္းနဲ႔တူသည္ဆုိပါစုိ႔။ ထုိေခ်ာက္၏ ေအာက္ေျခကုိ မေရာက္ခင္အထိ ေလထဲတြင္စီးေမ်ာရင္း ေလဟုန္စီးကာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမ်ားခံစားရမည္ျဖစ္သည္။ ေခ်ာက္၏ ေအာက္ေျခအဆုံးကုိ ေရာက္ပါကေတာ့
အ႐ုိး တျခား အသားတျခားျဖစ္ကာ နာက်င္စြာ ခံစားရမည္ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ထုိေခ်ာက္ႀကီးထဲကုိ ႐ူးမုိက္ေပ်ာ္ရႊင္စြာခုန္ခ်ခဲ့မိၿပီ....။

နယူတန္က သူ႔ေရွ႕တြင္ ပန္းသီးေလး တစ္လုံးေၾကြက်သည္ကုိ အေၾကာင္းျပဳကာ ကမၻာေျမႀကီးတြင္ဆြဲအား ရွိေၾကာင္း သက္ေသျပခဲ့ သည္။ ဒါေပမယ့္ အခ်စ္တြင္ရွိေသာ ဆြဲအားသည္ ဘယ္မွ်ျပင္းထန္ေၾကာင္း သူသက္ေသမျပႏုိင္ခဲ့ပါ............။

written by SMILE