1.BÖLÜM

Derin 10 yaşında annesini kaybetti. Annesinin ölümünden sonra babasından şiddet gördü. Annesinin daha 40'ı çıkmadan babası derini yetimhaneye verdi ve sonra evlendi. Derin o yetimhane odalarında her gece karanlıkta dayak yerken başka insanların mutlu olması onun sinirini bozuyodu. Kendine tek bi soru soruyordu. "Neden insanlar mutluluğunu paylaşabiliyoda üzüntüsünü paylaşamıyo?"

Derin 18 yaşındayken annesinin ona bıraktığı servet için avukatla buluştu. Daha sonra yenibokulu için işlemlere başladılar. Derin yeni olunda kendi karanlığıyla nasıl olurda başkasının karanlığına bir mum ışığı olabili?