BÖLÜM BİR

Cüneyt baba: Ah sevgili kızım. Sana bir nasihat vereyim mi? İnsan büyüyünce sevgisiz yaşamayı öğrenir. Daha doğrusu sevgisiz yaşamayı öğrenince büyür.

Sima: İnsan sevmeden nasıl yaşar ki baba? Bir çiçeği, bir kediyi...

Cüneyt baba: İnsan severek doğar her ne kadar ağlasada. Sonra birini görür onu hayatının merkezine koyar. Onu sevgisiyle doyurmaya çalışır sanki cebinde onlarca sevgi parası varmış gibi

Sima: Sonra?

Cüneyt baba: Sonra mı cebinde beş kuruşsuz yaşamaya çalışır. Sevgi duyguların anasıdır. Nefretin, korkun öksüz kalır. Onları bile cesurca yaşayamazsın.

Sima: İyi de sevgi bir para birimi mi?

Cüneyt baba: Tüketildikten sonra ne önemi vardır ki?