routine life {dietitian, therapy, crying}

"Sen kendine bakıyor musun aynada Afra? Kilolarından utanmıyormusun gerçekten? Ben senin yerinde olsam çoktan intihar etmiştim bile! Sahi, 120 var mısın? Neden okuyorsun ki bu cüsseyle bir yere gelemezsin."
Oğuz'un gözlerine bakakaldım öylece. Beni inciten her kelimesinde gözlerimden teker teker damlalar akıyordu sanki. Kalbimi biri tekmeliyordu. Dudaklarından çıkan her kelimesi bileklerimden kanlar akıyormuşçasına hissettiriyordu. Gözlerimi kapattım ve sadece susmasına diledim.
'Lütfen. Lütfen.. Lütfen...'