PROLOGUE

Martyr. This best describes me. Martir dahil sa aking unrequited love. Tanga dahil kahit may mahal siyang iba, sinusuportahan ko pa siya. Selfless because I just want him to be happy though I'm not the reason. Paano kung dumating sa point na mapagod ako? Ipaglalaban ko pa rin ba siya? O hahanap nalang ako ng iba?