Description
Uśmiechnij się, patrz na ten cudowny świat, nagle wszyscy są dobrzy. Każdy zapomniał o okrucieństwie. Na wojnie nie ma dobrych i złych, są źli i gorsi. Uśmiechnij się, patrz na te czyste niczym łzy dusze. Każdy zapomniał o ich wadach. Nie ma ludzi idealnych, są ci ubierający wspaniałe maski. Uśmiechnij się, patrz na ich wielkie czyny. Każdy zapomniał o tym co było przed nimi. Nie ma w pełni dobrych decyzji, zawsze jakaś strona poniesie stratę. Uśmiechaj się dalej. Wierz w dobro poszczególnych stron, ideał ludzkich dusz i wspaniałomyślność wyborów. Dlaczego zmieniamy złoczyńców w ideały? Dlaczego złe czyny bledną na karcie histroii przez lata? Dlaczego jedynym czego uczy historia jest to, że większości nie uczy niczego? Hetalia jest idealna postacie są tak czyste jak łzy, większość przynajmniej. O ironio te najlepiej przedstawiane mają na rękach wielkie winy. A tym najgorzej posądzonym nikt dostatecznie dobrze nie sprawdził motywów. Historia zapomniana i wybacza, a ludzie nie wyciągają z niej wniosków. Z odmętach histroii kryją się rzeczy zatajone. Wiesz o holokauscie? Wiesz, każdy wie. A słyszałeś o Jednostce 731? Wiesz o Katyniu? Wiesz. A wiesz, że tylko w pierwszych czterech latach istnienia ZSRR zamordowano 14 milionów Rosjan? Nie wiemy tak wiele z historii, a osądzamy, nic co się w niej wydarzyło nie jest czarne i białe. We wszystkim dominuje szarość. Potencjał Hetali jest marnowany gdy trzymamy się twardo podziału na dobrych i złych. W wszystkich tkwi dobro... I zło. Pozwólcie, że przedstawię wam kilka historii, czasem AU, które nawiązują luźno do postaci historycznych, niektórych wydarzeń lub poprostu mojej własnej interpretacji historii. Opowiadania to miniaturki powstałe na podstawie Hetalii. Będzie to zbiór mroczniejszych opowieści, którymi chcę pokazać piękno najciemniejszych odcieni szarości.
Nikt nie wie [Japonia i Chiny]
