Description
INVISIBLE written by: Ghiebeloved Ang pinakamakulay daw na yugto sa buhay ng tao ay kapag natuto ka ng magmahal. Yung tipong mapapangiti ka nalang ng walang dahilan. Kikiligin sa isang sulyap niya lang. At ang wirdong pakiramdam na unti unting lumalago sa mga mumunting dahilan. Pero bakit ganoon? Bakit parang kabaligtaran ang naging ibig sabihin saakin ng salitang 'PAGMAMAHAL'? Bakit ako nasaktan? Bakit ako umiiyak? At bakit punong puno ako ng pagasahang alam ko namang walang kasiguraduhan? Bakit ba kasi sa kanya pa? Bakit sa tao pang alam kong hindi ko kayang iwasan? Sumpa ba talaga ang maipit sa sitwasyong ikaw lang ang nagmamahal? Sumpa ba ang magmahal ng taong alam mong may ibang tinitignan? O talagang mali lang mahalin ng higit pa ang isang taong tinuturing mong 'Matalik na Kaibigan?'
Prologue
