Description
Honestly, sa diary ko lang 'to sinulat kaya ganto. parang nagkkwento lang talaga ko. haha. Pagpasensyahan na di naman talaga ko writer o author na sumusulat talaga ng stories. I just love reading stories. i'm a fan of forgottenglimmer/GodessGlimmer. haha. I'm just a silent reader. matagal na tong nasa Tumblr acct. ko, naisipan ko lang i-copy-paste dito para maishare yung kaOEYAN KO. :)))) Thanks readers who'll finish reading my first story here on wattpad. Though i know, i'll leave you hanging, b'cause it's not literally complete or without an ending. The reason is, I ended it there for my heart to heal. I mean, i need to move on. I feel so bitter. Haha. I'm so sorry i can't meet your expectations. However, i hope you'll enjoy it! PROLOGUE Di naman masamang magkacrush eh. Basta ba alam mo yung limitations mo, kung hanggang saan ka lang dapat. Sabi mo nga, crush is paghanga. Pero pag tumagal, nagcoconclude ka na, na inlove ka. Oo, madaling ma-fall lalo't si Destiny na nagpaparamdam sayo na 'YOU ARE MEANT TO BE'. Kahit alam mo naman sa sarili mo na assuming ka lang. Sorry for the term. Pero aminin mo, umaasa kang mapansin ng crush mo. Di ka pa nakuntento, gusto mong maging crush ka rin nya. Magkadevelopan kayo, in the end, gusto mo na syang maging bf/gf. Anung gagawin mo pag yung crush mo, may mga signs na feeling mo meant to be kayo? Yung nagpapakita sya ng interes sayo kahit wala naman talaga? Yung pati friends mo, napapaniwala nya na type ka nya and he/she feels the same way? Daanin sa pakilig epek nya. At mga tinginang nakakatunaw at nakakalaglag panga. Paano kaya? Pano nga kaya? :)
The story of us :">
