Prolog

Hej. Mam na imię Dan. Właśnie teraz siedzę w swoim łóżku, pod kocem, który przypomina mi o wszystkim. Rozmyślam jak daleko doszedłem, jak wielu rzeczy się nauczyłem, jak wiele zyskałem i jak wiele straciłem od momentu gdy pierwszego września, równy rok temu spojrzałem pierwszy raz w pewne niebieskie oczy, które miały odmienić mój los.
Tyle, że wtedy jeszcze tego nie wiedziałem.