Description
"Kalbi kırılmış bir kadın, Ve hiç zamanı olmamış alışmaya." Kalbimin kırık parçalarını toplayan minik kızı sakladım bir daha. İnsanlar bana keskin bıçaklarıyla her darbe vurduğunda daha güçlü bir insan olmak için yontmuştum kendimi, ta ki sadece küçük bir kız kalana kadar. Defalarca güvenmeyi denemiş ve çoğunda da başarılı olmuştum ama kalbi kırılmış birisi dolaşıyorsa ıssız sokaklarda tek başına, o bendim. Kalın mantomun içine sakladığım kediyi ısıtarak dağınık, kısa saçlarımla sokakların beni nereye götürdüğünü bilmeden yürüyordum, bu şehir bana yabancıydı, bu şehir beni çok yormuştu. Bazen içindeki ateşin yankısıyla hiddetlenen ve sonrasında acısından uysallaşan denizimin hemen yanında olan evimden bu cehenneme sürüklenmiştim, tabii ki gerekçelerim vardı. Hangi insan kendini ölüme iter demeden önce soluklandım, aklıma kayıp denizde saklanan ruh geldi. Sudaki ateş tutkuluydu, acı püskürüyordu.
1.Bölüm
