Benim Dünyam

Bakışları gözlerimi deliyordu. Birazdan kalbim yerinden çıkabilirdi. Hiç mi insafı yoktu ? Üzerimde bıraktığı etkiyi görmüyor olamazdı değil mi ?

Bana doğru adım attığı anda ayaklarım istemsizce geriye doğru gitti. Sırtım duvarla birleşene kadar bu böyle sürüp devam etti. Kaçacak yerim kalmadığında bir elini dağılan saçlarıma uzattı. Saç diplerimden ayak parmaklarıma kadar bütün bedenim uyuşmuştu sanki.. İnce ve kemikli parmakları tenimi karıncalandırıyordu. Gözlerimi kapattığım anda burnunu kulaklarıma sürtmüştü. Beni mi kokluyordu o ? Şimdi şuracıkta ruhum bedenimi terkedecekti. Derin bir nefes aldı ve kulağıma fısıldadı.

"Duygular hakkında öğrenmen gereken ilk şey, bir bedeli olduğudur."