Description
LEES EERST GEEN VRIJHEID OM DIT VERHAAL TE KUNNEN BEGRIJPEN!!!! Een zware stem maakt me wakker. Een gevoel van angst overvloed me wanneer ik om me heen kijk. Waar ben ik? Het stinkt, overal is rook en ik kan niet goed zien. Zand bedekte mijn lichaam en in de verte kon ik de zee zien. "Hallo? Gaat het? Wie ben jij, wat is er met je gebeurt?" Vraagt de onbekende man. "W-waar ben ik?" Vraag ik wanneer ik dode lijken om me heen zag. "Antalya..." Zegt hij, en doet alsof ik had gevraagd wat één plus één is. Ik kruip bang weg, maar een zware gewicht op mijn lichaam houd mij tegen. Dan herinner ik me alles weer. Ik kijk naar waar de gewichten vandaan komen, en voelde mijn hart breken in duizend kleine stukjes. Mijn twee kleine meisjes lagen in mijn handen. Ik schudde ze een beetje, maar ze werden niet wakker. Tranen vormden in mijn ogen en ik liet een kreet van verdriet los. Mijn babys zijn dood, al mijn dromen, toekomstige herinneringen met hun...verdwenen. "Nora! Farah!" Schreeuwde ik. Ik bleef doorhuilen, snikken, schreeuwen. Door en door. *** Als je dacht dat het leven van Adiya Youssef al erg genoeg was, dan weet je nog lang niet wat ze gaat meemaken. Want het einde is nog niet te zien. Dit is en blijft nog steeds het begin van het levensverhaal van Adiya Youssef... Haar verhaal is niet bijzonder dan iemand anders verhaal, maar het is haar verhaal het is Adiya's verhaal. Alles is gewoon een verschil van een naam. En toch blijft ze met haar pure en goede hart hopen en niet klagen maar één woord herhalen... Alhamdoillah❤️
Hoofdstuk 1
