Description
- Bir uçurumun kenarına sürüklenen bendim onlar değil. Her gün ölen bendim. Kendinden şikayet etmek zorunda olan da bendim. Kalbimin paramparça olmasını gerektiren ne günah işlemiştim? Beni dünyaya getiren kadını da onun hayrını da görmemiştim. Sadece tek bir şey soruyordum? Neden?! "Eğer mutlu olabilirsem geçmişi silebilirim."dediğim her an umudum beni gülümsetiyordu. Tam bir aptaldım. ---- "Sen bilirsin. Çünkü buna senin karar verebileceğini söylemiştin." Çekingenliğimi dışa vurmadan cevap verdiğimde gözleri yüzümde bir süre dolanıp tekrar gözlerimle temasa geçti. O bu kadar yakınımda iken fiziksel anlamda gözlerimizin temas ettiğini düşünmeme ramak kalmıştı. Burnu ve göz kapakları kıpkırmızı bir şekilde bana bakmaya devam edip daha sonra yavaşça gülümsedi. "Güzelim."
Merhaba!!!
