1.BÖLÜM

Gözlerimi kapattığımda yanımda uzanıyordu. "Beni seviyor musun?" dedim nefes nefese.

"Seni sevmeyip ne yapacağım başka? Sen benim başıma gelen en güzel şeysin. Hatta şöyle söyleyeyim," Bir anda beni kollarına çekerek dudaklarını saçlarıma dayadı.

"Senin daha miniğin bu eve girene kadar, benim kalbimde bir tek sen olacaksın."

Saçımda duran dudakları şakaklarım boyunca tenimdeki izini sürdürdü. Biraz daha yana kayıp dudaklarını dudaklarımın üstüne bastırdığında bir süre öylece kaldık.

Kendimi geriye çekerek yeşilimsi gözlerine baktım.

"Seni seviyorum, Demir Erguvan."

"Seni seviyorum, Ahsen Karabağ."