-Prologue.

<<Μη σπασεις>>
<<Μη λυγισεις>>
Ακουτε και εσεις αυτους του ψιθυρους;Αυτοι που τρυπωνουν στο μυαλο σου και βουιζουν.Σε κανουν να νιωθεις ακυβερνητο καραβι που εχει χασει το λιμανι του στην μακαβρια μαυρη θαλασσα.
Με μια μαεστρια ξεχυνεσε σαν τραπουλα αναμεσα στον ασσο,στον ρηγα,τον βαλε και τον χειροτερο εφιαλτη τον τζοκερ.Αναμεσα τους εισαι η νταμα.Που παλευει να ξεφυγει παλι και να μπει στην καθημερηνοτητα της υπολοιπης τραπουλας.
Αλλα τα φυλλα εκπροσωπουν εσενα.Την χαμενη ελπιδα.

Η μηπως οχι;

Highest: #1 in Teen Fiction

Highest: #2 in Teen Fiction