p r o l o g

Jeszcze nie tak dawno byli blisko. Tak bardzo blisko. A potem wszystko się skończyło. Ich szczęście rozprysnęło się jak bańka mydlana.

Teraz powoli dochodzili do siebie. Uczyli się wracać do pustych mieszkań, gdzie nikt na nich nie czekał. Uczyli się żyć bez tego drugiego przy boku. A co najważniejsze, uczyli się nie myśleć o sobie nawzajem. Jak im to wychodziło? Niestety marnie. Każde z nich wiedziało, że nie potrafią bez siebie normalnie funkcjonować, ale żaden nie próbował nawiązać kontaktu. Bali się tego jak ognia.