Description
Bu adam az önce resmen ayaklarını yerden kesmişti ve Defne bunu bir kez daha yaşamayı çok istiyordu. Bu yüzden kedini sürekli adamın dudaklarına bakarken yakalıyordu. Aras derin bir nefes alarak konuştu. "Defne çok tehlikeli sularda yüzüyorsun güzelim haberin olsun. Biraz daha bana böyle bakmaya devam edersen seni tekrar öpeceğim ve bu kez bırakabileceğimi sanmıyorum." "Bırakma beni o zaman!" Defne alkolün de verdiği cesaretle konuşmaya devam etti. "Beni seveceğini söylemiştin yani hani! Beni sevebilir misin Aras?" "Severim tabi ki! Sen yeter ki iste!" Ardından yeniden öpmeye başladı Defneyi Aras. Sanki hiç bırakmayacakmışçasına öptü onu. Tüm acılarını unutturmak istercesine öptü. Teşekkür eder gibi, seni seviyorum der gibi öptü. Tutkuyla, şefkatle, sevgiyle doya doya öptü. ..... "Kalbin benim avucumda atıyor küçük kız! Artık kurtuluşun yok benden!" •••••• Defne, Aras ve Yağmurun bir aile oluşunun hikayesi.. Bırakamayışın hikayesi..
1.bölüm~~Başlangıç
