GEÇMEYEN GEÇMİŞ 🔥

Acının inime sızdığı o karanlık ve kasvetli gecede takılı kaldım. Geçilemez bir duvar ve açılamaz bir kapı ördüm kendimce insanlara karşı. Soğuk bir duvar olan yüzüm ve açılmaz bir kapı olan sinirimdi beni yaşatan ve yaşattıda. Belki hiçliğin bile bu kadar derin olmadığı ve kimsesizliğin bile bu kadar kimsesizce yaşanmadığı bi evredeydim sanınırım. Çünki artık kalbimin bir pili bitmiş ve sadece karanlık taraf olan beynimle harekete geçmiştim. Sadece nefes alıyordum normal insanlara inat ve onlara benzer olmama adına. Hani karanlık ve boş bir kuyuya taş atarsın yaaa, işte öyle boş bir ses çıkarıyodu benim kalbim. İçi boş ve sahipsizdi.