Dünyayı perde arkasından yöneten seçkin aileler, gelecek nesilleri özel bir eğitimle hazırlayarak güçlerini sürdürür. Bu aileler "Ulular", onların varisleri ise "Veliahtlar" olarak bilinir. Veliahtlar ekibinin en güçlü ismi, Baş Veliaht Arem Barkın Soykamer'dir.Arem'in hayatı, sevdiği kadın Melisa Aksel'in trajik kaybıyla sarsılır. Bu olay, onun geleceğe dair tüm planlarını değiştiren bir dönüm noktası olur. Aynı dönemde, eski bir asker, kızını bu güçlü düzenin sırlarını çözmesi için gizli bir eğitimle yetiştirmektedir. O eski askerin kızı Hera Türkeş, yalnızca zekâsı ve yetenekleriyle değil, Melisa'ya olan şaşırtıcı benzerliğiyle de dikkat çeker. Arem, Hera'yı gördüğünde, diğer Veliahtları hiçe sayarak onu ekibe dâhil eder. Ancak Hera'nın asıl amacı, Veliahtlar arasına sızarak devlet adına gizli bilgiler toplamaktır. Ne var ki, Arem'in yıllar öncesine dayanan hesapları, Hera'nın tüm planlarını altüst eder. Artık yalnızca güç ve strateji değil, kaderin de oyuna dâhil olduğu bir mücadele başlamıştır. Yedi Veliaht ve kaderini kendisi yazmak isteyen bir kadının hikâyesi bu kitapta şekillenir. Kitap 3 seridir. 1) Külden Elbisem-Birincinin ikincisi TAMAMLANDI 2) Külden Elbisem-Solan Çiçekler TAMAMLANDI 3) Külden Elbisem-Ateşin külü TAMAMLANDI Wattpad'e bu isimle yazıl mış olan ilk kitaptır. KİTABIN İLK YAYINLANMA TARİHİ 01/ 10 /2022 KİTABIN FİNAL TARİHİ 22/01/2024 KİTAP 2024 OCAK 25'te yayından kaldırıldı. Tüm bölümler düzenlendikten sonra tekrar yayınlandı. Kitabın tüm bölümleriyle wattpad'e ikinci kez yüklendiği tarih: 16/05/2024 tarihidir. Kitaba baştan sona yazılması için toplam ayrılan süre: 1 yıl 7 ay 15 gündür.

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Antonio Rafael Del Piero, Yasemin Aktaş'a birkaç haftalığına birlikte vakit geçirmeyi önerdiğinde, genç kadın sadece takılacaklarını, sonra da herkesin kendi yoluna gideceğini düşünmüştü. Ama öyle olmadı. Yasemin, Antonio'ya aşık olup, İtalyan bir milyonerin bebeğine hamile kaldı ve birden ikisinin de tüm hayatı tepetaklak oldu.

Bir gün eve geldiğinizde, aslında aylardır evli olduğunuzu ve yarın daha hiç tanımadığınız kocanızın yanına gitme zamanınızın geldiğini bir mektupla öğrenseniz ne yapardınız? O da bilmiyordu ama bu, bir fikir bulmayacağı anlamına gelmiyordu. Sonuçta o akıllı(!) bir kızdı. Akıllı(!) *** Dertlerle boğulduğunuz hayatı kısa bir süreliğine geride bırakın ve hazırlanın. Eğlence Başlıyor! (Bakırköy'e Çeyrek Kala isimli ilk kitaptır) (27.01.2018)

Ben onyedi yaşında Nalin Çavdar. Bu konakta beş yıldır kalıyordum ancak hiçbir aile ferdi beni kendinden bilmezdi. Ben hep ötekileştirdikleri, bir günah bildikleri kızdım. Burada herkes bana düşmandı. Hemde herkes. Çavdar'lara çalışanlar bile beni bir şey sinmezdi ve ben bu duruma artık alışmıştım. İlk günden beri üç maymunu oynar, bana yapılan ve söylenen hiçbir şeyi umursamazdım. Bekliyordum. Onsekizimi doldurmayı bekliyordum ki üzerimde hak iddia edemesinler. ••• "Aynı konakta yaşayacak, aynı odada kalacak, aynı yatakta yatacağız." Konuşurken bir yandan da yavaşça kuşağı çözüyordu. Zaten tek bir düğüm atmıştım ama o kadar yavaş hareket ediyordu ki böyle giderse saatler sürerdi o kuşağı çözmesi. "Ben söylediğimin aksine hiç sabırlı değilimdir. Bana, aileme ve soyadıma bir saygısızlık yaparsan asla affetmem. Bu evliliği istemiyorum. Tam şu anda odadan çıkıp gitmemek için kendimle savaşıyorum. Eğer en ufak bir yanlışın olursa töre dinlemem, Çavdar konağına atarım seni. Yaşın küçük, bazı şeyleri anlamıyor olabilirsin. Git büyüklerinden akıl al. Burada çok yaşamamışsın ama bu sana tolerans göstereceğim anlamına gelmez." Kuşağı çözüp belimden çektikten sonra avuçlarında ezmeye başladı. Gözleri tam gözlerimin içine bakıyordu. "Dediğim gibi, ben sabırlı bir adam değilim ve bu konakta huzurlu yaşamak istiyorsan attığın adımlara dikkat et." ••• Nalin Çavdar & Fıraz Şahoğlu Yayımlanma Tarihi: 17.10.2021

Ölen sevgilisinin ölümünü kabullenemeyen Burçin her yolu denemiştir ona geri kavuşmak için. En sonunda soluğu falcıda almıştır. Falcı ise Burçin'in önüne iki tane büyük kap koyar. Kapların birisinde kız isimleri, birisinde ise erkek isimleri vardır. Falcı bu iki kaptan birer tane isim çekmesini ister. Bu çekeceği iki ismi birbirine aşık etmesi gerektiğini söyler. Hatta bu öyle bir aşk olmalı ki yeri göğü inletecek bir güçte olması gerektiğini söyler. Burçin ise her şeyi yapabilecek kapasiteye çoktan gelmiştir. Burçin titreyen elleriyle iki kaptan da birer tane isim çeker. Nur ve Barış... Bu seçtiği iki isim kaderleri tesadüften ibaret mi olacaktı?

"Kaçmaya cesaret ettin!" Üzerime doğru yürüyüp kolumu tuttu. Tutuşu öyle sertti ki, etimi kemiğimden ayırmak istermiş gibi... buna rağmen canım acımıyormuş gibi davranmak oldukça güçtü. "Bunun bedeli sandığından daha ağır olacak." Bu söylediğine güldüm. Her zaman bana en ağır işkenceleri yaşatmamış gibi konuşuyordu. Daha ne kadar ruhumu kanatıp, beni parçalara ayırabilirdi ki? "Şimdi arabaya bin." Bedenimi arabaya doğru ittirdiğinde kapalı olan kapıya hışımla çarptım. Diğer elimi uzatıp sızlayan kolumu tuttum. Araladığı kapıdan beni içeri doğru ittirip kapıyı sert bir şekilde çarptı. Hızlı adımlarla sürücü koltuğuna geçip direksiyondaki hakimiyeti sağladı. Başımı çevirip yüzüne baktım. Dişlerini sıktığını çıkık yanaklarından anlıyordum. Yine hapishaneme gidiyor olma gerçeği, tüylerimi diken diken yapıyordu. Hiçbir zaman içinde olduğum esaretten kurtulamayacaktım. "Neden seni şuracıkta öldürmüyorum ki?" Direksiyonu sıkan parmakları bembeyaz kesilmişti. Onu bu kadar öfkelendiren sebep kaçmam değildi, kurtulacağıma dair bitmeyen ümidimdi. Süratle giden arabayı aniden durdurduğunda, öne doğru savruldum. Bir eli saçlarımın üzerinden ensemi bulup beni kendine doğru yaklaştırdı. Gözleri adeta şu an yapmak istediği her şeyi haykırıyordu. Ensemde duran eli bu kez çenemi kavradı. "Sana yaşatacaklarım için bana yalvaracak çok zamanın olacak." "Bana neden bunu yapıyorsun?" Elinin baskısı yüzünden güçlükle konuştum. Yüzündeki şeytani pırıltı öfkesini bir an bile dindirmedi. "Ölmek istemiyorsan itaat etmeyi öğrenmelisin, Hare. Yayınlama Tarihi: 01.12.20

*TAMAMLANDI* *Her ne kadar bağımsız olsa da hikayeyi daha iyi anlamak için önce UZAYLI adlı hikayemi okuyun.* Halam, aynı zamanda bir nevi teyzem, ben ona kısaca Hatey derim, bana hep bir masal anlatırdı. Bir gün yıldız kayarken bir dilek dilemiş. Sonra da biri kapısına eniştemi bırakıp kaçmış. Küçükken derdim ki: "Ne saçma masal bu be!" Ama büyüdüğümde bunun bir masal olmadığını anladım. Ben ki Ela Tekin... Soyadıma bakmayın, hiç de tekin biri değilimdir. Hal böyleyken benden bir şey kaçar mı? Kaçmaz dediğinizi duyar gibiyim. Haklısınız, kaçmadı. Madem bu işler böyle yürüyor diyen ben bir gün bir dilek dilemez miyim? Diledim elbette. Aman babam duymasın da... Gerçi gerçekleşmedi. Son model bir araba dilemiştim, daha bir ehliyetim bile yokken de. Ne bileyim, benim de şansıma bir uzaylı çıkıvereceğini? Aslına bakarsanız, o mu benim şansıma çıktı, yoksa ben mi onun, henüz belli değil ama bana soracak olursanız da, ben onun şansına çıktım. Neticede ben ki yedi düvene nam salmış Elapatra hazretleri... O ise bilmem hangi garip gezegenin tırt kralı... Sadede gelirsek... Ben dünyalıydım. O ise artık Dünya'lı. Hep uzaylılar mı dünyayı ele geçirmeye çalışacak, şimdi dünyalıların sırası. Elapatra, tırt uzaylı krala karşı... Bahisleri yan masadaki, yarı uzaylı kuzenime yatırabilirsiniz?

Dudakları dudaklarına değdiği an hayat boyunca beklediği anın bu olduğuna karar verdi.Vücudu alev alev yanıyordu ve içindeki alevin kıvılcım misali adamı da kavurduğunu görebiliyordu.Kollarını boynuna dolayarak inledi.Ona dokunmak dışarıdaki soğuk havaya inat yanmaktı.Dudaklarını acemi bir tavırla açarak adamın dilini içeriye davet ettiğinde Brendan büyük bir hazla dudaklarını ezmeye devam ediyordu.Tanrı aşkına, ona ihtiyacı vardı üstelik onu gördüğü ilk andan beri bu anı düşleyen kendisiydi ve itiraf çemberinin etrafını kuşattığını hissediyordu. Dudaklarına karşı iç çekti ve adam öpücüğün şiddetini arttırdı. İçine bir haz dalgası gönderen sert bir öpüşle dudaklarını istila etti.Öpücükleri giderek daha sert ve yoğun bir kıvama geldi.Her biri bir öncekinden daha cesurdu.Artık sınırlar yoktu, sınırlar kayboldu.Arada uzun uzun bakıp Bahar'ın adını kutsal bir şeymiş gibi fısıldıyordu. Bir duygu selinde boğuluyordu.Tanrım, binlerce parçaya ayrılıp aynı zamanda yeniden bir bütün olmanın anlamına ilk kez varıyordu.Güçlü elleri her yerindeydi, bir an için hassaslaşan teninde dolanıyor bir an için ruhunu sıvazlıyordu.Sonunda düşlerindeki bahar kokulu mevsimi kendini ona dolamaktan başka seçeneği kalmayana kadar havaya kaldırdı. Brendan uzun süredir yapmak istediği şeyi yapmak üzere cebinden çıkardığı çelik grisi kelepçeleri büyük bir tutkuyla kaldırarak "Tanrım, seni her şeyinle istiyorum." dediğinde ne olacağını içgüdüsel bir şekilde biliyordu.Cevaben başını salladığında Brendan önce sağ bileğine taktığı kelepçeyi sol bileğinde eşitleyerek yatağın demir başlığına kenetledi. "Benimsin," diye fısıldadı soluk soluğa. "Bunu sen bile değiştiremezsin." ♠ Portola Valley'in 2.kısmıdır! Final Tarihi; 14.08.22