Şarkılar yalan söylüyormuş Baran, kimse kimseyi öldürmüyormuş sevdadan... Şayet öyle olsaydı, girmez miydim benim için kazdığın mezara? Düşmez miydim o dipsiz çukurlara, karanlık kör kuyulara... Şiirler de yalan söylüyormuş Baran, düşülmüyormuş öyle ha deyince... Yürekte yanan yangın, kül etmiyormuş hiçbir bedeni. Şimdi ışıkları söndürmeli, Seni yazan kalemi kırmalı, Ve kalbimin kapılarını kapatmalıyım... İçim çok kanıyor, Ama savaşmalıyım. Tek bir damla gözyaşıma hapsedeceğim seni Baran. Yutkunduğum an gözümden değil, Kalbimden düştüğün an olacak inan.

İki yaralı kalp... İki yetişkin ama çocuk... Yiğit Mert ve Melek... Asker ve asker yâri... İki yarım hikaye birleşse mutlu olur muydu? Yoksa bunca kırgınlıklar mutluluğa engel mi olurdu? .............. 29.10.2023 🥇Din 07.11.2023 🥇Bozkurt 22.12.2023 🥇Anı 18.01.2024 🥇Görev 28.02.2024 🥇Güven 20.03.2024 🥇Dostluk 07.04.2024 🥇Sevda 22.06.2024 🥇Vatan 19.12.2024 🥇Watty 01.05.2025 🥇 Asena 18.08.2025 🥇 Wattpad .............. 18.06.2023 24.04.2024

Dahiler de aşık olabilir... Başlama tarihi: 28/08/23 Bu kurgu tamamen bana ve hayal gücüme aittir. Kopyalanması halinde yasal işlem başlatılacaktır.

Abisinin kaçırdığı kız yüzünden evlenmek zorunda kalan Arîn Karahan. Kız kardeşine son kez abilik yapan Adar Koçbar. Sadece fark edilmek istiyordu, mutlu bir aile kurup okumak, hayallerini gerçekleştirmek istiyordu. Ama verilen hüküm bunu engel oldu. Aşka tövbeliyken evlendiği kadından ve bu hale gelmesine neden olan herkesten nefret etti. Ama durmuş kalbinin karısı ile attığını kabul edemedi. Biri Mardin'in duygusuz ağası diğeri Mardin'in suyu kadar berrak ve dalgalı kızı. Ve onların hayatına karanlıktan aydınlığa sürükleyen bir karar. Kan davasının bitmesi onların kendi destanını yazmıştı. 🦋 DÜÇAR OLMUŞ DİLLERİN ANAHTARLARINI BULDUKLARI BİR SEVDA MASALI...

''Geç şu odaya yerleştir eşyalarını!'' Dedi. Sesi öyle sertti ki bir an ondan korktum. İnsanların yere göğe sığdıramadığı, o ünlü komutan bu mu diye düşündüm. Vatanı uğruna bunca fedakarlık yapan bir asker bana karşı nasıl bu kadar sert olabiliyordu? Halbuki bu evliliği onun kadar bende istememiştim. Ne olurdu sanki beni de vatanı gibi görse? Ne olurdu beni de vatanı kadar sevse? Asker eşiydim artık. Vatanı uğruna ölmeyi ödül sayan bir adama eş olmuştum. Bu ünlü komutan, benimle evlenerek çaresizliğime umut olmuş, beni ölümden kurtarmıştı. Ve yine bu sebepten bana mecburdu. !!!VATANIMSIN ADIYLA YAZILAN İLK KİTAPTIR!!!

Ateş rengindeki saçları kenara itikledi Ayaz. Efsunun gözlerini puslayan bakışları Ayazın her zerresinde geziniyordu. "Kadınım," Dedi sahiplik ekiyle. Daha sonra devam ettirdi cümlesini. "Ağlama." Efsun başını eğdiğinde çenesinde nazik bir tutuş hissetti. Başı yavaşça yukarıya kaldırıldığında Ayaz ile göz göze geldi. "Eğme yüzünü, saklama güzel gözlerini benden." Dudaklarını mavilikleri saklayan göz kapaklarına değdirdi. Minik minik öpücüklerle yol çizerken Efsun içini saran endişe ile titreyen ellerini sıcak omuzlara yasladı. "Ayaz." Ayaz duyduğu nazik sesle geri çekilerek karşısındaki kadınına baktı. "Utanmaz mısın benden?" Dudaklarını çekiştirerek geri çekildi. "Üzerler seni de. Kırılmasın kalbin şimdi durduk yere." Omzuna tutunan elleri tuttu Ayaz. Üstüne binlerce öpücük koydu. "Senden utanmam. Kimse de kalbimi kıramaz. Kimseye sana kalbimi açtığım gibi açmadım çiçeğim." Efsun dudaklarındaki küçük tebessüm ile baktı sevdiği adama. Sevgisi de kalbi de merhamet doluydu, Efsun galiba buna aşık olmuştu.

Asker yareni olmak en son istediğim şeyken şimdilerde ettiğim tek duam oldu.

Tamamlandı. "Yapamam Gülizar." Derin bir iç çekti. "Ben senin yanında kalamam. Senin kusursuzluğun karşısında ben bu kadar kusur ile kalamam." Yutkundum,boğazımda bir şeyler takılı kalmıştı. "Yalvarırım Komutanım,kusurum olun." Durdu elleri yumruk halindeydi,istemeden bende yumdum ellerimi, tırnaklarım avucuma battı. "Bak!" Dedi eliyle sağ yanağını gösterirken. Ufak çokta göze batmayan ama başından beri onun için sorun olan yarada gezindi baş parmağı. "Görmüyor musun izleri? Bu izlerin devamını da gördün sen,sırtımda,kasıklarımda." Dişlerini sıktığını fark ettim. "Ben yakışmam yanına." Derin bir soluk verdim. Canı yanıyordu,canım yanıyordu. "Bırak buna ben karar vereyim Agâh,yalvarırım bırak,izin ver öpeyim tüm izlerini." Durdu,yutkundu. "Sen bana diyorsun ki." Bir adım yaklaştı. "Gel benim renklerime siyahı karıştır." Durdu olduğu yerde ve perçemimi kulağımın arkasına aldı. "Ama bilmiyor musun? Siyah karışırsa renklerine,tüm renkler siyaha boyun bükmek zorunda kalır." Derin bir yutkunuş,çok derin bir yutkunuş sergiledi. "Sen sevmezsin ki siyahı?" Alayla gülümsedim. "Asıl sen bilmiyorsun Komutanım,benim de siyahlarım var ama ben diğer renklerden uzak tutmayı bilirim."

~İnsan en çok yaşamak istediği yerde ölürmüş. Avuç içi yanağımdaydı. Ruhum uçmuştu. Beni sevdiği günlere geri döndüm. -"Tek istediğim hayatımı seninle geçirmekti." diye fısıldarken yaşlarla dolu gözlerimi gözlerine dikmiştim. Bocalaması yüzünden okundu. Yutkunuşunu işittim. Onun gözleri mi dolmuştu?