(Tamamlandı.) Güzelliği tükenen yeryüzü, dünya. Fakat başımı kaldırıp göğe baktığımda, Asıl güzelliğin saklandığını görüyorum. Parıldayan yıldızların arasında, Evrenin güzelliğinin gülümsemesini görüyorum. ~ Anonim: Ayın ışığının gölgesinde kalmış parlamayı bekleyen bir yıldız gibisin. ⭐️ 010120

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

(Tamamlandı.) Papatya'm: Çağrı, Papatya'm: Müsait misin? Çağrı'm: Müsaitim, bebeğim. Çağrı: Ne oldu? Papatya'm: Uyuyamıyorum. Çağrı'm: Neden, Çağrı'm: Bir şey mi oldu? Papatya'm: Hayır, Papatya'm: Yani aslında evet. Papatya'm: Ben, Papatya'm: Seni çok özledim. Çiçekli Aşklar serisinin birinci kitabıdır. Serideki bütün kitaplardan bağımsız okunabilir.

(Tamamlandı.) 05****: Benim gibi bir kızın mesajları nasıl fark edilmez? 05****: Çok şey kaçırıyorsun, Cem Atay. 05****: Haberin olsun. 05****: Güzelim, 05****: Resim yeteneğim var, 05****: Allah vergisi dahiliğimden zaten bahsetmiyorum. 05****: Bir de, 05****: Biraz müneccimliğim de var. 05****: Mesela şu an görüyorum, 05****: Sen bana sarılıyorsun, 05****: Çocuklarımız da bana sarılıyor. 05****: Ne bekliyordun, 05****: Sana mı sarılacaklardı? 05****: Ben doğurdum onları. Papatya'nın Çağrı'sı kitabındaki Cem Atay'ın hikayesidir. Çiçekli Aşklar serisinin ikinci kitabıdır. Serideki bütün kitaplardan bağımsız okunabilir. Eminim hepiniz biliyorsunuzdur ama yine de söylemek istiyorum, bu kitapta yaşananlar ve kitaptaki karakterler tamamen hayal ürünü. Karakterlerin yerine koyduğum fotoğraflar da aklımda canlandırdığın görüntülere benzeyen ve kitaptaki hiçbir karakterle bir bağı olmayan insanlar, çoğu ünlüler zaten, eminim biliyorsunuzdur. Üzerine basarak söylüyorum, olay akışıyla vs. hiçbir alakaları yok. Sadece aklınızda karakterler daha iyi canlanabilsin diye koyduğum temsili fotoğraflar.

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

"Ne diyosun sen baba!? Ne..ne demek seni ortaya koydum!!" babam umursamazca suratıma bakmaya devam ediyordu. Bu ne yüzsüzlük nasıl bir vicdan anlamış değildim. "Duydun işte ne diye beni yoruyosun daha fazla.Ortaya koyacak param kalmadı bende seni koydum ama bu sefer kaybettiğime de pek üzülmedim." deyip hafifçe kahkaha attı.

Jenna Collins Gizemli Kasaba'ya taşındığında olacaklardan habersizdir. Birçok yeni insan tanıyacaktır. Peki ya tanıdığını sandığı insanlar gerçekte öyle değilse? NOT: HİKAYENİN KİTAP OLMASI SÖZ KONUSU DEĞİLDİR/ OLAMAZ. Başlarda acemi olduğumu biliyorum. İleride bölümleri düzenleyebilirim umarım. İyi okumalar..