Elimde yeşil bir valiz , tanımadığım şehrin terminalinde bekliyordum. Burası çok daha soğuktu ve ben kısa taytımla buz tutmuş vaziyetteydim. Belime bağladığım hırkayı üstüme geçirdim. Daha iyiydi. * Arabanın camından dışarıyı seyrediyordum. Bir ormana giriyorduk. Kuşlar neşeyle cıvıldıyordu. Bu normalde bana huzur vermesi gerekirken şuan çok sinirlenmiştim. Onları kıskanmıştım. Ben neden onlar gibi mutlu olamıyordum ki ? Neden babam annemi aldatmıştı ? Ve annem buna rağmen neden boşanmamıştı ? * Güneş,çocuk sesleri vay canına özlemişim.Evet özlemişim diyorum çünkü bir süredir hastaneye kapalı kalmış durumdayım hemde sadece birkaç sokak serserisi yüzünden.Nasıl olduğunu anlatmak zor çünkü benim toz pembe hayatım tamamen tozdan ibaret oldu o akşamdan sonra. ****** Üçümüz de acı çekmiştik.Kalbimiz yaralarla kaplıydı. Ve hayat bizi daha çok yaralayacaktı.Ama beraberken, herşeyin üstesinden gelebilecek gücü içimizde buluyorduk. Biliyordum, her fırtınanın ardından bir gökkuşağı çıkardı...

"Ben öbürleri gibi değilim," dedi Joce ona doğru tehditkar adamlarla yaklaşırken, Jane titriyordu ama bu soğuktan değildi, çocuk ürkütücü görünüyordu sadece. "Sorgusuz sualsiz hiç tanımadığım birine yardım etmem." "O zaman etme," dedi Jane ifadesiz bir sesle. Çocuk, kızın sesini ikinci defa duyduğunda tepkisiz kalmıştı. Joce, birden kızın havlusunu çektiğinde Jane engel olamadı ve ıslak elbisesiyle kaldı. Elbisesi vücuduna yapışmıştı, ince beyaz kumaşından dolayı teni bile görünüyor olabilirdi. "Kimse burada böyle bir elbise giymez. Çok pahalı olduğu her halinden belli," sonra gözlerini kıstı, "sen nereden geldin?" "Cennetten," dedi Jane çocukla dalga geçercesine, "ben bir meleğim." Ama dalga geçme fikri iyi bir fikir olmayabilirdi. Joce kızmış gibi kızın dirseğinden tuttu ve kendine çekti. "O zaman kanatların nerede küçük melek?" Jane, her an korkudan bayılabilirmiş gibi hissediyordu. Karşısındaki çocuğun ölümcül bir güzelliği vardı. Kızarken, sinirlenirken bile tapılasıydı. "Düşerken kırıldılar," dedi Jane titrek bir sesle.

İki kız düşünün. 18 yıl boyunca farklı şehirlerde yaşamışlar. İkisinin hayatının kesiştiği yerse "İstanbul" Bir tarafta liseyi ailesinden uzakta okuyan, ailesinden uzakta yaşamaya alışmış bir genç kız. Diğer tarafta ailesinden ilk defa ayrı kalacak olan bir diğer genç kız. Pek çoğumuzun hayalleri var. Ve onlar hayallerini gerçekleştirmek uğruna İstanbul'a sürüklendiler. Yıllarca çalışmanın sonucu istedikleri üniversiteyi kazanmışlardı. Bir ev ilanı sayesinde tanıştılar. İlk defa orada duydular isimlerini bile. Tanem; Fanatik bir Fenerbahçeli... Ve Çağlam; Fanatik bir Galatasaraylı... İkisi aynı evde yaşamaya başlarsa neler olur? Bilinen tek bir şey var, ikisi de kirli işlere bulaşmak üzere. Kirli işler demişken; -Çamaşır, bulaşık, ev temizliği, camlar ....

MAHZEN'İN KARANLIĞINDA KAYBOLMAYA HAZIR OLUN! Devlet adamları tarafından tüm ülkedeki insanların içinde bulunacağı şekilde 'Mahzen' adında bir merkez inşa edilir. Bu merkez, suçluları ve suç işlemeye meyilli olan kişilerin cezasını çekmeleri için yapılan bir yerdir. Genellikle 17-24 yaşları arasından seçilen kişilere 'Katılımcı' denilir ve bu katılımcılar, kendilerine belirlenen odalardaki öldürücü oyunlardan geçerek 'Utogahu' adlı çıkışı bulmak zorundadırlar. Mahzen, yerin altındadır ve dört ayrı girişi vardır. 16 Kişi, dörder gruplar halinde seçilerek girişlere gönderilir. Mahzen'de hiç kimse birbirini öldürmek ya da kurtarmak zorunda değildir. ELLIE'NIN KAYBEDECEK HİÇBİR ŞEYİ YOKTU. TA Kİ MAHZEN'E SEÇİLENE KADAR. Ellie'nin tek istediği hayatının yaşamaya değer olduğunu ona ispatlayacak birini bulmaktı. Bu isteğinin, Katılımcı olarak seçildiği Mahzen'de gerçekleşeceğini tahmin bile edemezdi. Owen ile tek amaçları Mahzen'den kurtulup, yaşadıkları acıları ve korkuları unutacakları bir yere gitmektir. Ama şu an onların tek sorunu, oradan kurtulup kurtulamayacaklarını bilmiyor olmalarıdır. 5 Ayı aşkın süre: Gizem/Gerilim: #1 Korku: #2 Bilim Kurgu: #1 Ve hala Bilim Kurgu'da haftalardır #1!

İki soy. Richardson ve Gonzalez. Wendy Gonzalez. Annesinin ölmeden önce nasıl biri olduğunu 20 yaşında öğrenen, en yakın arkadaşı tarafından ihanete uğrayan ve ilk aşkının yüz üstü bıraktığı kız. Hayatını yoluna koymak ve düşünmemek istemişti, başardı da. Yeni aşk, yeni arkadaşlıklar... Ta ki reddettiği geçmişi karşısına tekrar çıkana kadar. Tekrar ve tekrar. Astral Seyahat, Nekrokinezi ve Prekognisyon, Genç Kurguyla birleşiyor! Soylar arası karmaşalar, aşklar ve beklenmeyen gerçekler ilginizi çekecek!

"Sen annemin istediği gelinin tam zıttısın. Boyama tahtası bir yüzün, sarı olan boyalı saçların, beyaz bir tenin, çılgın ve kıpır kıpır bir kişiliğin var...Ha birde bakire değilsen tam da annemin istemediği gelin tipine uyacaksın. Bakire değilsin değil mi?"

Biri babası için, birisi arkadaşı için bu teklifi kabul etti. Onlar birbirlerinin en yakın arkadaşları hatta kankalarıydı. Birbirleriylr ilgili herşeyi biliyorlar. Çok iyi arkadaşlar. Ama hepsi o kadar . Onlar Kankalar. Şimdi ise sadece kendilerinin bildiği bi anlaşmayla evleniyorlar. Onlar yalnızken kankalar ama başkaları varkwn birbirlerini seven evli çift. Peki bunu yapmak o kadar kolay mı. Hem kanka hem karı koca olmak o kadar kolay mı? Peki birbirlerinin bunca yıl fark emedikleri şeyleri fark etmek. Ya da aşık olmak. İtiraf etmek. Mert ve Aslı'nın hikayesi başlıyor. Romantik ve fazlasıyla komik...