[tamamlandı] Yapraklar dökülüp, çiçekler açmadan önce Kim Taehyung ve Kim Seokjin soğuk, karanlık ve buz gibi olan yaşantılarında birbirlerini sevdiler. oneshot! angst with happy ending! 070420.
❝taehyung şehirdeki yeni çocuk değildir; eskiden yaşadığı şehre geri dönmüş bir çocuktur. daegu'daki her şey bıraktığı gibidir... aynı kabadayılar, aynı murdar sokaklar, aynı renkteki evler, aynı arabalar ve aynı yüzler... kim seokjin ise aynı bulmadığı tek şeydir. bunun nedeni de, kim seokjin'in şehirde...
[Tamamlandı] Zihninin ve kalbinin oynadığı oyunlar mıydı kendine sorduğu soruların cevabı? Yoksa kilitli kapıların arkasına gizlenmiş gerçekler mi vardı?
|Tamamlandı| "Bu parmaklarda bir şey var. Ellerime değil de boğazıma yapışsa, sanki huzurla ölürüm." Ben Kim Taehyung. Yok olmuş bir adamın ardında bıraktığı sonsuzluğunu anlatacağım size. Bana bahşettiği sonsuz aşkını ve sonsuz acıyı. Lütfen bu satırlara iyi davranın. İyi bakın onlara. Kalemimden akan bu son kelimele...
[Tamamlandı] Gözyaşlarını kuruttuğu mektubu bıraktı ardında. İçine sığmayan sevgisini dökmek istedi satırlara. Yetmedi, yazmak istedi sayfalarca. Ne kağıt yeterdi sevgisini anlatmaya, ne de ömrü. Ona olan sevgisini ay tozlarına gömdü.
Kim Seokjin, Kim Taehyung ve Jeon Jungkook. Üçü de birbirine bağlı en yakın arkadaşlardır. Ta ki içlerinden birinin duyguları değişene ve bir diğerinin de okulun o havalı çocuğundan gözünü alamamaya başlayana kadar.
