💟 Yusuf Ali HANZADE - Yaprak HANZADE 💟 Güven.... Güvenmek.... Bir insanın güvenini yıkması.... Diğerinin güvensizliğinle baş etmesi... Hangisi daha acı... Güvensizlik mi yoksa Güvensizliğinle baş eden bir kalp mi? Biri Yusuf... Güven duygusu zedelenmiş bir kalp... Biri Yaprak... Hep acı çeken bir kalp... Aşkıyla, güvensiz bir kalbi kazanmaya çalışan Bir aşık... İki kalp... İkisi de yaralı kalplerini iyileştirmek istiyor.... Biri güvenmek, biri aşkına karşılık bulmak... İkisi de aşık... Biri korkuyor kabullenmekten... Biri korkuyor kaybetmekten... Kabullenmek istiyor, inanmak istiyor... Biri güvensizliği kabullenmiş... Biri acı çekmeyi, aşkını kabullenmiş.... KABULLENİŞ' ler içinde ki aşk... (_YabanCicegi_) Bu hikayem kesinlikle #Yetişkin içerik değildir. Wattpadin hatasıdır ve hâlâ düzeltilmiş değildir. Bu yüzden gönül rahatlığıyla okuyabilirsiniz. 💜 Yayınlanma Tarihi: 12.12.2014

" Benim bir adım var Serçe! Azad... Ağam değil! " " Serçe? " diyerek şaşkınca bakmıştı genç kız arkasını dönerek. İsmini bile aklında tutmayacak kadar onun için önemsiz olduğunu görmesi biraz da olsa canını yakmıştı. " Serçe kuşu! " diyerek elini ceplerine koymuş; " Güvercinlerin arasında tam da onlara benziyordun! Kırılgan ve narin... " diyerek genç kıza doğru yürümeye başlamıştı Azad. Genç kız, tüm kalbini saran sıcaklıkla bakmıştı Azad'a. Kızaran yanaklarında hissetiği yoğun sıcaklıkla başını eğmişti. " Benim de bir adım var ağam! Zelal... Serçe değil! " ************* HİKÂYE BEŞİKTAŞ NOTERLİĞİ TARAFINDAN ADIMA TASTİKLENMİŞ OLUP, HİÇ BİR ŞEKİLDE KULLANILAMAZ...

''Barlas Poyrazoğlu '' Siyahın nasıl daha siyah ve nasıl daha çekici olabileceğini varlığıyla kanıtlayan, güçlü, asi ve sert bir adam. ''Beyza Güçlü'' Soyadının aksine o kadar da güçlü olamayan, giydiği forma gibi bembeyaz saf ve masum olan, buna rağmen siyahın içindeki yalnızlık ve karanlıkta kaybolan, gittikçede siyaha bulanan bir kız. Peki onları bir araya getirecek olan şey bir tesadüf müydü, yoksa kaderin büyük bir cilvesi mi? Kimse bunu bilmiyordu. Ta ki zamanla ortaya çıkana kadar...

Vişne bahçeleriyle, dolu neşeli bir şehre benzerdi senin sesin. Bizimki de gecenin ortasında güneşi beklemek gibi bir şey... Ailesinin katilinin oğluna gönlünü kaptırmıştı, bile bile onun için atıp duruyordu kalbi. Babasının gözünün önünde katlettiği ailenin kızına vurulmuştu. O gözlere bağlanmıştı hiç kopmamacasına. Gel gör ki onların ki imkansız bir aşktı. Aralarında bir engel vardı göz ardı edilemeyecek. *** Omuz silkiyordu yavaşça. " Daha ötesinin olabilmesi için şöyle esaslı bir mucize lazım bence." diye mırıldanıyordu. Mesela o adamın senin baban olmaması gibi ya da benim ailemin başka bir aile çıkması gibi...

Bir erkek bir kadın. Huyları suları birbirine ters düşen iki kişi. Her şey olmadık bir kazayla başlar. Biri mutlu neşeli diğeri buz gibi soğuk. Komik bulduğu her şeye gülen bir kız, ve hiç gülümsemeyen zor bir adam. Herkesi etkileyen bu kız açık sözlülüğü ve insanı kendinden geçirecek gülüşüyle dikkat çeker. Bu adam daha önce böyle bir kız tanımamıştır. Bakalım birbirlerini nasıl tamamlayacaklar.

İki tutkunun bir araya geldiği, imkansızların olduğu, sınırların var olduğu bildiği halde aşkın tutsaklığına kapılan iki aşk.. Ölümün yakın olduğu, gökyüzünün ise derin olduğu, doğunun karşı konulmaz adetlerin var olduğu unutmuştu genç adam. Acılarla gömülmüş gözyaşının tadının tuzlu olduğu GİZLİ AŞK BAHÇESİNDE, mutluluğu elini uzatmıştı genç kız. Yok olur muydu bu mutluluk? Yok olmak mümkün müydü? Sizi derin yaralara ve doğunun akıcı dilimle size bir dünya tanıtacağım. Başlarken güleceğiniz ama gülerken aslında acılara gömüleceğiniz bir hikaye, bir masal, belki bir roman ama isminin gizli aşk bahçesi olduğu bir kitap. İş için gittiğim doğu şehri, beni bambaşka birine çevirdi. Şanlurfa'ya çekim için giden bir genç adamın aşk hikayesi..

Annem, gizemli bir sesle, "Bir anlaşma yapalım mı? Anne kız anlaşması, ufak bir kalp ortaklığı..." dedi usulca. Merakla döndüm anneme ve ışıldayan gözlerimi diktim üzerine, "Neden ortaklık yapacağız ki? Hem babam bir şeyler çevirdiğimizi hemen anlar," dedim gözlerimi devirirken. "Birincisi güzel kızım, ben istemezsem baban fark etmez bile, neden biliyor musun? Çünkü ben ortalığı gayet iyi toparlayabilirim," dedikten sonra yatakta oturur konuma geldi ve ekledi, "Kalbinin mutlulukla çarpmasını sağlayacak, kalp ortaklığı yapacağız tabi istersen..." Bende hemen aynı şekilde toparladım kendimi ve bağdaş kurup oturdum. "İlgimi nasıl çekeceğini biliyorsun Esintoş hanım..." "Var öyle yeteneklerim, Elistoş hanım," dedi keyifle gülerken. "Eee plan ne?" diye sordu hevesle ve merakla... Gizemli bakışlarımı üzerime dikti, "Öncelikle bu kalp ortaklığını kabul ediyor musun onu söyle?" * "Şu halinden anladığım kadarıyla, kalp ortaklığını kabul ediyorsun, doğru karar meleğim," dedikten sonra tebessümle yanaklarımı öpüp sıkıca sarıldı. Saçlarımdan derin bir nefes alıp, "Bu son, bundan sonra ağlamak yok! Artık Anne kız dayanışması var, el ele verip o Yaman efendinin aklını başına getireceğiz. Şimdi git, elini yüzünü yıka bakalım, entrikam geldi!" dedi coşkulu çıkan sesiyle. * Annem, "Neymiş sloganımız meleğim," dedi kendinden emin bir tavırla. Işıldayan gözlerimle ve özgüvenle baktım, "O Yaman, buraya gelecek!" deyip sloganımızı dile getirdim. Yaman Buraya Tam Yanıma Gelecek Hem de Tüm Kalbiyle! İşte O Kadar...

Keşke yine gitseydin, ama beni öldürmeseydin. 14.06.2014-26.05.2015 Wattys2015 En İyi Keşfedilmemiş Hikaye

Kerem duyduklarıyla önce kendinden sonra Edadan iğrendi. Kendinden iğrenmesinin nedeni yüreğinin umut etmeye tekrar başlamasıydı. Oysa ki onun yüreği değil miydi kadınlardan kaçan.. Onlara yüz vermeyen.. Yıkılmamak için yıkan. Kırılmamak için kıran.. Hayal kırıklığı yaşamamak için kadınlara inanmayan.. Şimdi kalkmış Edaya inanmıştı şu aptal yüreği.. Eda'dan nefret etmesinin nedeni şüphesiz ki aşığının canını yakmak için onu kullanmasıydı. 'Nikah tarihleri bile aynı günmüş be..' Bir de Elanın 'onu hala seviyor musun?' sorusu vardı. Hayır dememişti Eda. Demek hala eski sevgilisini seviyordu. "Nasıl midesiz bir kadın ki sevdiği adama nispet olsun diye sevmediği bir adamla evlenip yatağına girecekti." Oradan ayrılmadan önce Elanın 'Peki şimdi ne olacak evlenmekten vaz mı geçeceksin?' diye sorduğunu duyduysa da cevabını beklemeden hayal kırıklığıyla orayı terk etti. Aşığına acı çektirmek için kendisine ihtiyacı vardı. Edanın böyle bir fırsatı kaçırmayıp kendisiyle evleneceğinden adı gibi emindi Kerem. Kerem duyduklarından sonra kadınlardan tekrar soğudu. Ona göre kadınlar; pahalı peynir kokusunu alan fare gibiydi.. Bir de az kalsın, Söyledikleri yüzünden Edadan özür dileyecekti. "Lanet olsun hepinize" diye tıslayarak otelin bahçesine indi. Sinirden aşağı yukarı yürüyerek ne yapması gerektiğini düşünüyordu. Bir an önce buradan gitmeliydi, o iki yüzlü kızı bir daha görmemeliydi. Hemen arabasına doğru yürüdü ama binemedi. Onu durduran yüreğinin yangını, kırılan umutlarıydı. Eda onun yüreğini tekrar yakmıştı. "Bunu ona ödetmeliyim" dedi. Eda onu nasıl salak yerine koyduysa Keremde onu salak yerine koyacaktı. Ondan; Umutlarını, Hayallerini, Anneliğini çalacaktı... Şimdi Taş kalpli Yavuz Arslanlı olma zamanıydı...

Bu hikayeyi anlatamam ama bir şarkıyla özetleyebilirim. Azer Bülbül-Her an her şey olabilir🤫 Şimdi devam edip tamamını okuyabilirsin.