Czy ktoś zwykły może mięć kogoś tak niezwykłego?

Tony się tego nie spodziewa. Loki zdecydowanie nie ma tego w planach. Pepper naprawdę lubi tego łucznika ze wsi w Iowa. (c) jilliansgoddess 2017-2022

"Istnieje prawo, które mówi, że jeżeli ktoś zakocha się na zabój, to druga osoba musi odwzajemnić to uczucie. Amor, ch'a nullo amato amar perdona - Miłość, co zawsze miłością się płaci, mówi Francesca w "Piekle" Dantego. Po prostu czekaj i nie trać nadziei. Nie traciłem nadziei, chociaż być może cały czas pragnąłem właśnie tego: wiecznego czekania".

Po bitwie o Nowy Jork Tony Stark stracił wzrok, a Loki przebywa w Asgardzie, w oczekiwaniu na proces. Jednakże, niezbadane są wyroki boskie i losy tej dwójki ponownie się splatają... Z dedykacją dla @punkkittenx, przez którą się za to zabrałam i @ironjedi, która zrobiła okładkę (za co zaklepała sobie miejsce w moim sercu)

Loki nie wiedział, że spadał dopóki jego ciało nie zderzyło się z gruntem; obdarty z wszystkiego co było dla niego ważne po raz kolejny zasmakował uczucia porażki. Smakował jej całe życie, kęs po kęsie zabijając w sobie każde pozytywne uczucie; teraz nie zostało w nim nic więcej jak gorycz i upokorzenie, którego nie chciał znosić. Które musiał znieść. Tony już od dawna obserwował szkody jakie może wyrządzić przeszłość; oglądał je każdego dnia w lustrze, nie potrafiąc oderwać wzroku od urządzenia świecącego tylko po to, by utrzymać go z daleka od śmierci. Miał wszystko czego pragnął. Nie miał niczego. Ktoś kiedyś powiedział, że ludzie nie zmieniają się sami dopóki ktoś nie zmusi ich do zmiany. Rozpacz i żal kłębiące się gdzieś w środku, wydzierające dziurę w sercu i w duszy tylko po to, by oskubać ją ze wszystkiego co dobre. Upadłe anioły, pokonani bogowie, odrzuceni synowie; słodko- gorzkie uczucie chlastające gorzej niż kwas. I na co mu to było? Mógł po prostu go zostawić... Odbicie w lustrze, niepodobne do niego, a jednak takie samo.

Sześć lat odkąd skończyła się bitwa o Nowy Jork, sześć lat odkąd Loki zostaje wzięty do Asgardu. Kiedy mróz trzaska w tym szczególnym mieście bożek zjawia się pod drzwiami Starka obdarty i z ziębnięty i... z dzieckiem na rękach, Valim. "Powiedz mi, dostajemy to, na co zasłużyliśmy? Dostajemy to, na co zasłużyliśmy I tak idziemy na dno Idziemy na dno Więc, idziemy na dno Idziemy na dno Pozwoliłeś swoim lękom biegać wolno, Nadeszła pora byśmy poszli na dno Tak!, ale za winy, moje Czy odważysz się spojrzeć mu prosto w oczy? Bo oni sprowadzili Cię na dno, aż po ciemność Tak oni sprowadzili Cię na dno, aż upadłeś Oni sprowadzili Cię na dno, aż odeszłeś, Już nie możesz się wyczołgać... Na dno. I tak idziemy na dno... Idziemy na dno Powiedz, idziemy na dno Bo oni sprowadzili Cię na dno, aż upadłeś Idziemy na dno Więc, kochanie Oh, kochanie Najsłodszy.... Oh, upadamy na samo dno Powiedz, idziemy na dno Idziemy na dno. " Za cudowną okładkę odpowiada @AnikaWinchester, a za postać Lokiego i jej charakter @Trikster16. 🖤 *** Nie wiem czemu to piszę, ale... Najwyższe miejsce we Frostiron: #32 22.03.2019 #2 27.03.2019 #13 24.05.2019 - 04.06.2019 #11 05.06.2019 - 10.06.2019 #10 11.06.2019 - 12.06.2019 #9 13.06.2019 #13 19.06.2019 #11 21.06.2019 #10 23.06.2019 #3 27.07.2019 Miejsce pierwsze: #1 Wygnanie 11.06.2019 - 13.06.2019 #1 Strach 09.08.2019

❝Lepsza mrówka w garści niż pająk na dachu.❞ ㅤㅤTony Stark jest geniuszem, a każdy geniusz posiada swoją własną aplikację do rozmowy z pozostałymi członkami jego drużyny (i nie tylko), prawda? ㅤㅤDużo shipów, nasz ulubiony Stan Lee, kilka wojen poduszkowych, masa fangirlu, armagedon z Rocketem i Grootem na czele, dużo dziwnych słów i określeń, które przyjęły się u czytelników oraz wiele, wiele więcej. Miłej zabawy w statki. | #InfinityChatPL | #2 w humor: 01.01.18 | #7 w fanfiction: 21.05.18 | #1 w marvel: dużo razy | #1 w mcu: także dużo razy | okładka: -zwloki / -cadavru | chronologia postanowiła wyjechać na wakacje, nie tylko ta filmowa, ale także ta z samego chatu, ale idzie to czytać, jeżeli przymknie się oko ㅤ 2017 - 2018

Nie pamiętam swojego taty. Mama nigdy mi o nim nie opowiadała, jedyne co wiem, to to, że zmarł na wojnie. Przeprowadziłyśmy się z Nowego Jorku do Londynu, bo mama nie mogła znieść miasta, w którym się urodziłam, i w którym mieszkał mój ojciec. To zabawne jak ludzie próbują uniknąć rzeczywistości. W szkole nikt mnie nie lubił. Dlaczego? Byłam prymuską, a nikt nie chciał się z taką zadawać, to śmieszne. Rzuciłam szkołe gdy byłam w drugiej klasie liceum. Nie mogłam znieść tych wszystkich uwag i obelg kierowanych w moją stronę. Ludzie nigdy się nie zmienią. Czy cieżko było mi zdobyć pracę bez wykształcenia? W zasadzie to nie. Nigdy nie miałam takiego problemu, każdy pracodawca potrzebuje mądrej osoby, a ja nie chwaląc się taka jestem. Ale nie przyjęłam się do normalnej pracy, stworzyłam pracę na własnych warunkach. Czym się zajmuję? Hakerstwem. Tak, uwielbiam komputery i to praktycznie całe moje życie. Ludzie, którzy chcą, aby włamała się dla nich do systemów różnych firm, płacą mi spore dniówki i teraz mogę powiedzieć, że jestem jednym z tych bogatych ludzi. Przeprowadzam się do Nowego Jorku. Mam 23 lata i powinnam już dawno być samodzielna. Ciekawe jak tam będzie. Na razie siedzę jeszcze w samolocie, ale mam nadzieję, że będzie miło. Spojrzałam za okno na widoki za nim. Nie mogę się już doczekać. ***okładka mojego autorstwa***

" Była różą, która nie posiadała kolcy. On miał ich za to, całe mnóstwo... " Byli jak ogień i woda. Jeden unikał drugiego. Do czasu, gdy ogień zaczął pragnąć dotyku, uczucia... Miłości. Jak więc ugasić ogień, by się nie sparzyć? Potrzeba wody. Ona nią była. Więc zaczął pragnąć. Pragnąć, by niemożliwe stało się możliwym... Tylko woda, bała się ognia niczym małe dziecko. Więc kim ogień musiał się stać, by woda przestała się go wreszcie bać? Notowania: #207 w Fanfiction - 04.12.2017 Okładka autorstwa: @helpfulkatherine Zapraszam serdecznie na jej profil.

Każdy zna Lokiego jako aroganckiego, wrednego i nienormalnego psotnika, a w tym FF on wcale się nie zmieni. Wciąż będzie tym samym wnerwiającym Bożkiem, którego tak wszyscy kochamy.. z tym, że napotka kogoś o takim samym charakterze. Wojna, czy pokój?