Soğuk bir sokakta yürüyordum. Nereye gittiğimi bilmeden, uçsuz bir yolda yapa yalnız kalmıştım. Hiç hayal etmediğim bir noktaydı burası... Aslında düşler başka; hayaller bambaşkaydı. Çıkmaz sokak bu olsak gerekti; söylenmemiş sözler, yazılmamış şiirler, çizilmemiş resim kalıntıları evrenin bir kara deliğinde saklıydı...
O vefasız bir adamdı herkesi kendinden aşağı gören biriydi. Nedense bir kendisi herkesten üstündü ve emindi ki herkes onu alt etmek istiyordu. Aslına bakılırsa bunda da haksız sayılmazdı çünkü o bir deha idi. Şiir dehası idi. Kadınlar ondan öyle bir etkileniyordu ki anlatmak mümkün bile değildi,dolayısıyla kelimeler...