කඳුකර මිටියාවතක සිනිඳු තණකොළ ගොල්ලක් උඩ උඹටයි මටයි තනි වෙන්නට තිබුනානම්... ක්ෂිතජයේ ඉර හැන්ගෙන තැඹිලි පාට හැන්දෑවක දෑත් පටලාගෙන උඹටයි මටයි මුහුදු වෙරළක ඇවිදින්නට තිබුනානම්... ඒ පාලම උඩදී ආයෙත් වරක් උඹටයි මටයි හමුවෙන්නට තිබුනානම්... මගේ හදවතේ උඹ වෙනුවෙන් දෝරෙ ගලන ආදරය ලෝකයට මානසික රෝගයක් නොවී හුදෙක් එක ආදරයක්ම විතරක් උනානම්...

ආලය නොමැති කල රාගය ගින්නක් පමණි.

'ඔයා දම් පාට ලිලී මලක්' එයා එහෙම කිව්වා. 'ලිලී මල් දම් පාට නෑනෙ' මං කිව්වම එයා අහස දිහාට හිනා උනා. ආයෙම ටිකකින් 'මගේ ලිලී මල විතරයි දම් පාට' දුරුතු සෙනෙහස් මොණරවිල ආල්‍ය නිලැස්

හමුවීම ම හිමිවීම නොවූ ලෝකයක අහිමිවීම ට හෝ ඔබ හමු වූ ජීවිතය ට ආදරය කරමි..

හරිම සාමාන්‍ය කතාවක්..

"උඹව දැක්කම ග#න්නමයි හිතෙන්නෙ" 21+ "රාගය" පිරුණ හදවතක අයිතිය ලැබෙන ගතක් මොන තරම් සුන්ඳර ඇති ද... mature language, heavy drugs and dark romance වලට අයත් වන මෙම කතාංගය අතිශයින්ම වැඩිහිටියන්ට පමණයි.! . . . මෙම කතාංගට අයත් නම් ගම් චරිත ඇතුලු සියල්ල මනඃකල්පිතයි..!

හීන් සැරේ... නුඹ ඇවිදින්... ❕

"ආදරේ උණුහුම අනික් පැත්තට නොලැබුණාම ඒ ආදරේ සීතලම සීතල පපුවක් අස්සේ හරි අපූරුවට ගල් ගැහෙනවා.... මිනිස්සු පිස්සන් නොවන පිස්සෝ වෙනවා...."

" අදත් පේර ගෙඩියක් " - හේෂාත් - " පපා මන් ආදරෙයි. සේසාත් මන් ආදරෙයි සේසාත් " - මෝක්ෂ -

"තේරුම් ගනින් උබයි මායි හරියට අහසයි පොලවයි වගේ.... අපිට කවදාවත් එක් වීමක් නෑ..." "අහසයි පොලවයි කවදහරි ක්ෂිතිජයේදි එකතු වෙනවා...." රඛිත කිව්වේ අත් දෙක බැදගෙන ඈතින් ඉර මුහුදේ හැංගිලා යන හැටි බලාගෙන "ක්ෂිතිජය කියන්නෙ දෘශ්ටි මායාවක් විතරයි රඛිත..."