Fırlattığı defterden geliyormuşcasına, zihninde yankılanan, yılanın tıslamasını andıran uğursuz bir fısıltı işitti. "Tom..." "Tom..." "Tom..." Hiç durmadan adını söylüyordu sanki. "Kurtulamazsın..." "Kurtulamazsın..." "Benden.." "Benden.." Yerde hala tüten hortkuluğa dehşet içinde bakıyordu şimdi. Dehşete düşeceğini hiç sanmazdı ama. Olmuştu. "Seni yok ederim..." "Seni yok ederim..." "Artık mecbursun..." "Artık mecbursun..." Sizleri 1999'dan 1943'e bir yolculuğa davet ediyorum. Hikayede geçen tüm Harry Potter karakterlerinin hakları WB ve J.K.R'e aittir. Diğer karaterlerin ve kurgunun tüm hakları ise bana aittir. Kopyalanması, iznim dışında kullanılması halinde gerekli yasal aksiyonları alacağımı söylemek isterim :) Sadece eğlence amaçlı olup başka şekilde kar getirecek amaçlar için kullanılmamaktadır.

Bu kitap bence 16 yaş üzeridir Bu hikaye doğumdan ölüme bir kişinin güç hikayesidir. Bu yolda ölüm,vahşet,katliam,aşk,aile ve daha bir çok şeyle karşılaşacak olan kahramanımızın yolu anlatılıyor. Bir açıklama yazmam için yoğun talep geldi. Her ne kadar üşensem de bir açıklama yazıyım kimseyi kırmıyım dedim.

"Kahretsin! Bu nasıl bir sistem!?" Sinirle arkama yaslanıp ellerimle yüzümü avuçladım. Saatlerdir sisteme giriş yapmakla uğraşıyordum ama bir türlü giremiyordum. Sistemleri fazla kuvvetliydi. Hemde bir şirkete göre fazlasıyla kuvvetliydi. Bu daha çok şüphelenmeme neden oluyordu. Tam tekrar deneyeceğim sırada telefonum çaldı. Arayan Maske idi. Telefonu hızlıca açtım. "Ne buldun?" Ses değiştirme cihazını kullanıyordu. Bu yüzdende sesi çok cızırtılıydı. "Daha giriş yapamadım." Yürek yedim belki de ama doğruyu söylemiştim. "Şafağa kadar kayda değer bir şey bulamazsan kendine kaçacak delik ara." "Efendim, sistemleri çok güçlü. Normalde bu kadar uzun sürmezdi. Lütfen, biraz daha süre verin." "Sana yeterince süre verdim." "Bir gün daha efendim. Lütfen." Telefondan cızırtılı sesler gelmişti. Sanırım nefes veriyordu. "Yarın şafağa kadar vaktin var." Bir şey dememi beklemeden telefonu suratıma kapatmıştı. Hızla tekrar işe koyuldum. Umarım yarın şafağa kadar kayda değer bir şey bulabilirim... (Bu kitabı okuyan/okuyacak olanlar size başta saçma gelse de sonradan ileriki bölümlerde ne olduğunu, neden olduğunu açıklıyorum! Çok saçma, bu ne ya, ne alaka, tarzında yorumlar yapmadan önce sabırla diğer bölümleri okumanızı rica ediyorum! Arada sırada yine de saçmalıklar olabilir, ki bu çok normal bir sürü kitapta var, onlar içinse şimdiden özür dilerim!) * 17/02/2023 Notu: Kitap düzenlenmiştir! *

Çıkar ilişkisine dayalı bir anlaşma. Dışarıdaki gözler için büyük bir aşk, gerçek yüzüyle tartışma dolu bir sözleşme. Başlangıç: 3 Ocak 2023 Bitiş: 27 Ocak 2023

Kan ve kirle kaplanmış parmaklarımın arasındaki oklardan birini ciğerimi yakan bir nefesi içime çektikten sonra acı veren bir yavaşlıkla bıraktım. Okun rüzgara meydan okuyarak çıkardığı o ses kalbimde bir yerlerde kıvranan vicdanımın kulaklarını tırmalarken okun keskin ucu hasta adamın kafasına saplanarak durdu. Genç adamın griye çalan mavi gözleri usulca kapandı ve yaralar içindeki bedeni karlı zemine devrilerek sessizliğe karıştı. Havada asılı kalan elimin ayrılmak istemezcesine sıkıca kavradığı yay titreyerek aşağı indi ve kızaran parmaklarımın esaretinden kurtularak yere düştü. Yayla birlikte diz kapaklarımda kara saplandı ve birini öldürmenin ağırlığı omuzlarıma çöktü. Sağır eden ayak sesleri hemen arkamda durdu ve bir el omuzuma güven verircesine dokundu. "O zaten ölmüştü Aylin, ölü birini öldüremezsin" diye ruhuma uzanan bir sesle konuştu. Haklıydı ölüler öldürülmezdi.. -KAÇIŞ- (Başlama tarihi 16 Eylül 2017)

Bilim Kurgu | Romantik | Her şey üç buçuk yıl önce Güney Afrika'da başladı. Güney Afrika'da Tabari adında elli iki yaşındaki bir teyzenin vücudundaki tüm kıllar döküldü. Bir hafta içerisinde gözleri görmez oldu ve tuhaf davranmaya başladı. Bir haftanın sonunda kendini kaybedip etrafındaki insanları onunla göz teması kurması için zorlamaya başladı. Onunla en az yedi saniye göz teması kuran kişilerde de aynı belirtiler görüldüğünde ilk yayılma başlamış oldu. Bunun ne olduğunu bilen bir kişi bile olmadı, hiçbir bilim insanı bu virüsün nereden geldiğini açıklayamadı. Ve YEDİ SANİYE VİRÜSÜ yayılmaya devam ederken ben hayatta kalanların alındığı Kamp 54'te, ölümü bekleyen sözde nişanlım ve dostlarımla beraber, kampa yeni gelen kişinin gizemini çözmeye çalışıyordum. Onun doğru olduğu bilinen tek adı Kapanın Sahibi'ydi ve gelişiyle her şeyin düzenini bozmuştu. Onunla ne kadar ters düşsek de çok yakında birbirimizin kaderini değiştireceğimizi bilmiyorduk. ❝ ❞ "Keşke bu şekilde tanışmasaydık Kapanın Sahibi." Yutkundu, kısılan göz kapaklarının üstündeki kaşları hafifçe çatıldı. Gözüme kızgın değil de acı çekiyor gibi gözüküyordu. Keşkeler hiçbir işe yaramazdı ki. Bizi üzmekten başka. "Yan yana olan iki kişi, ya birbirine iyi gelir ya da birbirini ölümüne götürürmüş." Başımı iki yana salladım, "Biz ikisini aynı anda yapıyoruz ama." dediğimde dudakları gergince kıvrıldı. "Seninle ikisine de var olan birini bulmak zordur..." Yanağımı seven parmağı durdu. Bakışları, içime işleyen sözcükleri bana en başından fısıldıyordu. "Sen buldun." "Sen de buldun." ❝ ❞

Siz hiç tanımadığınız insanlarla birlikte bir hastanede karantinaya alındınız mı ? Onlar alındı.. Hem sorun sadece karantina da değildi, hastanede başka bir olay daha vardı.. 19 Mart 2020 #4 Salgın 12 Ekim #1 Katliam 5 Kasım #1 Karantina 3 Ocak 2021 #1 teen 5 Ocak 2021

Ortaya çıkan bir virüs insan neslinin sonunu getirirken hayatta kalmaya çalışan bir grup insanın yaşam mücadelesi. Birbirinden farklı karakterler, yaşanan olaylar ve acımasız katliamlarla dolu okumak isteyeceğiniz bir hikaye. Baştaki bir kaç yer dışında tamamen şahsıma ait özgün bir kitap. Okudukça seveceksiniz. 189 bölüm güzünüzü korkutmasın. Bölümlerin çoğu oldukça kısa.

Kitabın başlangıç tarihi 12/09/2015. #1 Bilim kurgu **Dikkat! Parola Yayınevi ile yapılan anlaşma ile Unutulmuş: Türkiye iki ayrı kitap şeklinde basılacaktır. İlk on bölüm tanıtım amaçlı bırakılmıştır, kalan bölümler kaldırılmıştır** 21 Aralık 2012. Maya takviminin son günü. Çoğu kişinin bir şey olacağına inanmadığı, ufak bir kesimin ise dünyanın sonunun geleceğine inandığı o 'büyük gün'. Ben de çoğu kişi gibi o gün bir şey olacağına inanmıyordum. Daha fazla yanılamazdım... 21 Aralık gününün ilk saatlerinde Dünya'nın bir ülkesi hariç bütün ülkelerinde aynı virüs yayılmaya başladı. 21 Aralık günü ailemle birlikte sabah kahvaltısı yaparken, korku dolu spikerin söyledikleri bugün bile kulağımda. Spiker, gece saat 12'yi geçtikten sonra Dünya'nın bütün ülkelerinde aynı virüsün görüldüğünü söylemişti. Virüsün kim tarafından oluşturulduğu ya da tedavisinin olup olmadığı şimdilik bilinmiyordu. Bilinen tek şey virüsün, insanları birer zombiye dönüştürdüğüydü. Spiker o kelimeyi söylediğinde kendime hakim olamamış ve gülmüştüm. Keşke gülmeseydim... Haberler bittikten sonra ailemle şaşkın bir biçimde birbirimize baktığımızı hatırlıyorum. Haberlerde söylenilenler gerçek miydi? Yoksa bizim o harika medyamız oyuna mı gelmişti? Her şeyden önemlisi şimdi ne yapacaktık? Benim okula gitme saatim gelmişti. Anne ve babamınsa işe gitmeleri gerekiyordu. Bakanlıklar herhangi bir açıklama yapmadığına göre durum o kadar ciddi olamazdı. Sonunda hepimiz hazırlanarak evden çıktık. Keşke hiç çıkmasaydık...

Ve onlar, kız cayır cayır yanarken buna göz yumduklarında insan olmayı unuttular. Tüm umut yok oldu. Öldük. (Salgın serisinin ikinci kitabıdır. İlk kitap: Salgın: Savaş)