"Abi gecenin üçünde neden bi insan evine eşyalarını yerleştirir?Bizde insanız dimi yarın belki işe gidicez!" Yeni konuşumun kapısının önüne gittim ve sert bi şekilde kapıyı çaldım. "Kardeş sen manyak mısın?" "Saat gecenin üçü?" "Şu siktiğimin eşyalarını sabah yerleştir." "İnsanların uyuması lazım dimi senin gibi saat üçe kadar duramazlar."

Peri yıllardır aşiret topraklarına adım atmamıştı. Nefesi olan Mardin'e. Bir geldi mi pir geldi ama en nihayetinde. Gözleri ölümden karaydı. Ölümcüldü. Ateşten yapılmış gibiydi. Dokunulmazdı. Çözümlemek imkansızdı onu. Ama bir sevdi mi...