Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?

17 NUMARA'YI KİTAP SATAN HER YERDE BULABİLİR, SATIN ALABİLİRSİNİZ. BURADA YALNIZCA TANITIM AMAÇLI İLK ON BÖLÜM VE ÖZEL BÖLÜMLER YAYIMDADIR. Gecenin karanlığına dalan bir otobüsün içinde, sadece evine gitmek istiyordu. Fakat hayat ona öyle bir oyun oynamıştı ki artık tek isteği hayatta kalabilmekti. Aslında fark etmesek bile bir numara hayatımızı yönlendirebilirdi. Fakat bu sefer bir numara hayattaki çizgini belirlemek için tam tepende duruyordu. 17 Numara... Bazen sırf 17 Numara olduğun için şanslısındır, bazen de sırf bu yüzden ölüsündür. Defne otobüse binerken birkaç saat sonra olacakları tahmin bile edemezdi. Katliamın içinden kurtulan tek numaranın sahibi olmak ona göre şans değildi. Çünkü bazılarına göre bu şans, onun katil olma yolundaki ilk adımıydı. Çünkü o, etrafındaki yedi katilden sonra gelen sekizinci katildi. *Şiddet, kan ve vahşet içermektedir. Başlangıç: 20 Mayıs 2017 Bitiş: 2 Aralık 2018 Kitap: 14 Nisan 2023 Aksiyon #1- 02.2020/10.2020 Korku #1- 04.2020 Gerilim #1- 04.2020 Gençkızedebiyatı #1- 11.2020 Gizem #1-12.2020/01.2021 Macera #1-01.2021

《Sadece kamp yapmaya gelmişlerdi. Bu 7 arkadaş, arkadaş gurubu olarak kamp yapmak için evlerinden ayrılmışlardı. Güzel düşünceleri vardı buraya gelirken. Ama buraya gelirken bazılarının onlarla ilgili iyi düşünceleri var mıydı? Yakınlarda bir orman vardı. Sadece 7 arkadaşın o ormana girmeleri ile başladı herşey. Yada buraya geldikleri an başlamıştı. Defne Yalçın bu ormanda onu birşeylerin izlediğinden emindi. Sanki ormanın içindeki bilinmeyen şeyler ona musallat olmuştu. Ama bunu kimseye söylemedi. Gün geçtikçe bazı şeyler garipleşmeye başladı. Tâki ormanda terk edilmiş bir ev görene ve işler daha da garipleşene kadar.》 ♤Bu kitapta geçen her olay ve karakter bir hayal ürünüdür.♤

!!DİKKAT!! AŞIRI DERECEDE ÜZÜNTÜ İÇERİR :) ------------------------------- X: kalktım baktım gecenin üçündeymişim Y: ?? X: ben nasıl bir kadınım, hiç sevilmemişim Y: İyi misiniz? X: bir dakika, ağlayıp gelicem. Yıllar sonra ilk kez birisi bana bu soruyu sordu Y: Tanışıyor muyuz? X: olur Y: Tanışalım mı demedim X: peki. X kişisi offline Y: Hey, nereye gittin? Kalbini kırdıysam üzgünüm... Y kişisi offline --------------------------------

Her ne kadar başlığa bu ismi verdiysem aslında bu kitap tam olarak bir kitap olmayacak sadece aklıma gelen bir anlık sahneleri yazacağım yani kısa bir bölümlük bazen mutlu bazen işe üzgün sahneler paylaşacağım belirli bir konusu olmayacak akışı ilerleyişi olmayacak yani.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Birer birer silindi hafızaları ve karaltılar görmeye başladılar. Gündüzleri ayak uçlarının dibinde bitiyor, düşüncelerinde kol geziyorlardı. Gölge dediler o karaltılara. Oysa pek çok şey denebilirdi. Toz bulutu, karanlık, silüet yahut cisimcik... Kimliklerini unuttukları gölgelerin esiri oldular. Tek tek anılarında kaybolan karartıları sevmeye kalkıştılar. Yoksa unuttuklarını, kendi gölgeleri mi sandılar? Bu, mutsuzluğun varoluş ve kayboluş hikayesi. Ölümün kapılarını aralayıp, unuttuğunu sandıklarına esir olmanın resmi. Bu Alphard ve Alnilam'ın hikayesi. Capella ve Polaris'in... Bir yerlerde unutulan herkesin hikayesi.

Bir balo ve başına bir gelmeyen kalmayan Karakterler. Kitabımın kopyalanması sonucu gerekeni yapmaktan çekinmem Keyifli okumalar♡♡♡ 6#Balo

MERT BÜYÜK BİR HIRSIZ VE OKULUN ZORBASIYDI AMA BUNU KİMSELER BİLMEDEN ADINI KİRLETMEDEN YAPARDI.BU YAPTIKLARINI EKİN GÖRDÜ VE ONU POLİSE ŞİKAYET ETTİ.SONRA BU SUÇLAMALARDAN KURTULAN MERT EKİNLE UĞRAŞMAYA BAŞLADI ONU TEHDİT ETTİ.HERKESE KARŞI REZİL ETTİ.SONRA ONLARIN GİZLİ BİR DÜŞMANI VARDI.BU DÜŞMANIN YAPTIKLARINA KARŞI BİRLİKTE SAVAŞARAK AŞIK OLMALARININ HİKAYESİ KAFAMDA GİDİŞATI TAM BELİRLEYEMEDİĞİM İÇİN ŞUAN ÇOĞU ŞEY BELLİ DEĞİL