Yaralı adamı zar zor söylüyordum patika yolda , önümdeki mavi gözlü tavşanada bir yandan yetişmeye çalışıyordum . Kan patika yolda izlerimizi bırakıyordu ancak kan sadece bana ait değildi . İki elimin arasında yaşayıp yaşayamayacağını bilmediğim bu adama aitti . Ne kadar çok Can yakılmıştı ? ne kadar hayat yıkılmıştı ? Beni acılara mahkum eden her insan elbet bir gün kalbimdeki hırsla yok olacaktı . Ben bana yapılmasını istemedigim her şeyi masum insanlara karşı uygulamıştım . Bunun vebalini bu hayatta taşıyamayan ben belki de sonumu planlayan adamlardan birinin hayatını sırf kurtarmak için kendi hayatımı hiçe saydım ... Kan damlaları izler bırakmaya devam ederken kahverengi gözlerini araladı birden gözlerinden ne demek istediğini anlamıştım , benden yardım istiyordu . Kulağına doğru eğilip şu sözleri fısıldadım , " Umut insanı kör eder , ve bazen insan kör olmaya mahkumdur . "

5 farklı kişi...5 farklı hayat...Gizem, Alçin, Helin, Alaz ve Savaş...Hepsi hayatın zorluklarıyla sınanmış... Şehirde dolaşan seri katilin peş peşe işlediği cinayetler üzerine uluslararası suçları çözen bir teşkilatın üyelerine katilin yakalanması için görev verilmiştir. Katil kaçırdığı gençlerden tek bir tanesini öldürmemiştir. İlerde onun hayatı üzerine bir kumar oynayacağını kim bilebilirdi ki?