Zamanın sonsuz boşluğuna esir düşmüş iki çocuk varmış. Biri dünyada yaşamaya devam etmiş verdiği sözü tutarak. Diğerine ne olduğunu bilmiyor insanlık..!

Ruhun içinde bir çiçek varmış. Her sene bir tohum biter yapraklarını göğe uzatırmış. Senenin sonunda toprağa düşer ve bir masal başlarmış. Yeniden yeniden ve yeniden...

Erunya'ya düşen kadim gök taşının neden olduğu kanlı bir savaş onları ezeli düşman haline getirene dek tüm uluslar barış içindeydi. Eskiler, bir gece ansızın Erunya'nın kaderinin değişmesine sebep olan o gök taşına "Zaurm" adını vermişlerdi. Zaurm'un yaydığı enerji bölgede yaşayan Gurumon halkını mutasyona uğratıp yenilmez savaşçılar haline getirdiğinde Vingayalar Gurumonlara savaş açan ilk ulus olmuştu. Yenthis'in de destek vermesiyle birlikte Erunya kanlı bir savaşa şahit olurken Zaurm'dan aldıkları güçle savaşın galibi Gurumonlar olmuş, Vingaya ve Yenthis ağır birer yenilgi almıştı. Aldıkları yenilgiyi hiçbir zaman unutmayan Vingaya ve Yenthis klanları kendilerini bu savaşta yalnız bırakan tüm diğer uluslara sırt çevirirken bir zaman sonra tüm uluslar birbirini suçlamaya başlamış, birbirlerinin ezeli düşman haline gelmişti. Zaurm'dan yayılan karanlık enerji yüzünden daha önce görülmemiş ruhani varlıklar ve vahşi yaratıklar meydana geliyor, Erunya'yı korkunun ve kaosun hakim olduğu topraklar haline getiriyordu. Gurumonlar sahip oldukları doğaüstü yetenekler sayesinde bu yaratıklarla mücadele edebiliyordu ancak böyle bir güce sahip olmayan ve birbirleriyle de husumet içinde bulunan diğer uluslar için bu kolay değildi. Yena, Zaurm ve onunla beraber Zaurm'dan türeyen yaratıkları yok etmenin yolunu bulmuştu ancak zorluklarla dolu olan bu yol hiç de iç açıcı bir yere çıkmıyordu.