(İstek üzerine yeniden yayında) Bir kadının ellerinde silaha dönüşebilecek o zeki gözleri, Yıllardır o koca kuleye kapatılan kız çocuğuna aitti. Bu kadını kör bir hançer sanıp bir köşeye atmış olsalar da, O kendi kendini bilemişti. Keskindi. Korkutucu derecede ilgi çekiciydi. Belki de onun kör bir bıçak olmadığını biliyorlardı. Belki sırf şu gözlerin bakarak bile koca bir adamı dize getireceğini biliyorlardı... Belki de bu kız, Türklerin Ejder'in dikkatini dağıtma aracıydı. Eğer öyleyse, başarmışlardı.

Geleceğin çanları çaldı, mürekkep yazmaya başladı. Siyah beyaza damladı, renkler ağladı. Geçmişin sessiz çığlıkları hançere bulaştı, Hançer yılan oldu, yılan içeri sızdı. Geçmiş ağladı. Yılan süzülerek girdi dört odacıklı yere, Kan ağladı. Bıraktı zehrini, Damar kanadı. Tüm kana bulaşan zehir yayıldı, Her yere bulaştı. Gelecek güldü. Zehir zihine sızdı, Kalp teslim oldu. Geçmiş enkaz oldu, gelecek kuruldu. Karanlık fısıldadı; 'kalbine ihanet et, kendini kurtar.' Alin fısıldadı; 'kalbini dinle bana ihanet et.' . Hukuk öğrencisi Ceyla'nın kısa süreliğine çalıştığı motel de cinayet işlenir. Bunun şokunu henüz atlatamamışken, dönem sonu ödevi ise bu cinayeti çözmektir. Davayı çözmek için bir süreliğine beraber çalışacağı Cinayet Büro ile katilin peşine düşerler. Fakat fark ettikleri korkunç şey ise, katilin seri katil olduğudur. Geçmişinin geleceğe yansıyan görüntüsü, onu çıkmaza sokmaya çalışırken, hem okumak hemde bir seri katil ile baş etmek onun için oldukça zordur. Başarılı bir Savcı olmak isteyen Ceylayı, geçmişinden itibaren bugününe ve yarınına kadar bir sürü şey sınar.

Bütün evrenin zaman akışını değiştiren saati almak için büyücüler ve mistiklerden oluşan beş kişilik bir takım yaratılır. Takımdaki kilit nokta, Tess ve Travis, birbirlerinden ne kadar farklı olduklarını keşfederken güvenmeyi de öğrenirler. "Seni daha önce öpmediğime eminim. Saat bile bunu unutturamaz."

Kurtlar, şekil değiştirenler, büyücüler ve gölgeler... Anlaşmazlıklar sebebiyle hepsi ayrı yaşarken konseyin yaptığı bir açıklamayla hepsinin hayatı değişecektir artık. Birlikte yaşamayı ve anlaşmayı öğrenecektir bu ırklar. Konseyin gücünü reddeden, ayrı yaşamı sürdüren bağımsızlar ise ortak yaşam kararından rahatsızdırlar. Liderlerin ve herkesi kontrol altında tutan konseyin ortadan kaldırılmasını isterler. Ama ırkları birbirine düşürmek sandıkları kadar kolay değildir. Aynı amaç için savaşan düşman ırklar... Birbirlerine sadece güven duymakla kalmayacak, belki de seveceklerdir?

[11.09.2021 - 09.03.2022] Şüphe #zor 1.sırada (17.10.2021) #boşanma 1.sırada (28.10.2021) #yanlışanlama 1.sırada (03.11.2021) #spiritüel 1. sırada (18.12.2021) #evlilik 1. sırada (22.01.2022) #spiritüel 1. sırada (07.12.2022)

Mahallenin başında ki duvarda yazılıydı o yazı ve yıllar geçse de silinmemişti hiç. Ne yağmurlar yağmıştı o duvarın üzerine kaç kış geçmişti kaç bahar ve Mahir dikilip de karşısına her okuduğunda yanan yüreğine öfkeliydi. "Derya'sına kavuşamadı Mahir." ** "Sevmeseydin beni! Bütün mahalle senin yüzünden bana düşman oldu zaten. Kendi ailem bile senin yüzünden kapıya dışarı etti beni-" Kız konuştukça Mahir'in içinde bir şeyler kopuyordu. Hırsla tuttu kızın bileğinden kendine doğru çekerken bir anda mahallenin ortasında olduklarını bile unutmuştu. Sesi zehir gibi acı ve sessizdi. "Unutmak için kaç gece o sokak lambasında sabahladım bilmiyorsun sen. Ben söyleyeyim Derya, sokak lambasının ışıkları 7:04 de sönüyor ama sen sönmedin içimde."

-Tamamlandı- Elimdeki bereyi yavaşça çekti parmaklarımın arasından, suratımın etrafına dağılmış saçlarımı düzeltip kendi beresini kafama geçirdi. Düz bir çizgi halindeki dudakları kıvrıldı, gözlerine bir ışıltı yayıldı. Saçlarımı sevip yanaklarımı avuçlarının içine aldı. "Ne düşünüyorsun?" diye sordum kısıkça. "Sana ne kadar çok yakıştığını." Yüzümü yüzüne doğru çekti, dudaklarını alnıma dokundurup uzun soluklu bir öpücük bıraktığında ellerimi yanağımdaki ellerimin üstüne kapadım. "Başka?" dedim ona alttan bir bakış ederken. Dudaklarına yayılan serseri gülüşün ardında gözlerini tavana çevirdi, alt dudağına gevşekçe dişlerine geçirdi. "Bu eve, yanıma ne kadar çok yakıştığını." *** Kitap eğlenceli bir aşk hikayesini ve gündelik yaşamı içerir. Okuyacaklara duyurulur! Olumsuz örnek olabilecek davranışlar ve yetişkin içerik barındırmaktadır! Kapak Tasarımı: @hestianinkalemi 💜 Tüm hakları saklıdır. *Canım Kadına ithafen. @nanelilokum

Aşk, ayrılık, gözyaşı ve pişmanlık Sancılı Bir Güz Hikâyesi "Bahar! Ben bu aşk için herkesi, her şeyi göze alırım. Bir olalım gidelim buralardan," dedi ve elini uzattı Mahir. Bu konuda çok kararlıydı. Hiçbir şeyden korkmuyor ve çekinmiyordu. Bahar çaresizlik içinde Mahir'in eline baktı. Eli, o eli tutacak gibi kımıldandı. Uzanıp da o eli tutamadı. Islak gözleri Mahir'in gözleriyle buluştu. "Geriye dönüş olmaz artık. Baksana şu hâlimize, sen bir yana ben bir yana savrulduk! Artık bir araya gelemeyiz. Kınarlar, hor görürler bizi. Bu aşktan bize bir hayır yok, unut beni Mahir." Alnını otobüsün camına yaslayıp yanaklarından yuvarlanan iki damla gözyaşı eşliğinde, "Mahir! Ben seni çok sevdim, hem de ölürcesine," dedi dudaklarını kıpırdatarak. Mahir az önce yere atmış olduğu yüzüğü Bahar'a umut vermek istercesine ayağı altında çiğneyip küçük bir kar yığınının içine gömdü. O yüzüğün önemsiz olduğunu ve kalbinin yalnızca ona ait olduğunu bir kez daha göstermek istedi...

Birkaç ay ömrün kaldığını öğrendikten sonra bir yapılacaklar listesi hazırlasan, o listede neler yer alırdı? On beş metreden denize atlamak? Kuzey ışıklarını görmek? Jensen Ackles'a sarılmak? Ya da kim yer alırdı? Hep uzaktan izlediğin, konuşmaya cesaret edemediğin o adamı listene ekler miydin mesela? Göz alıcılığı ve çok sayıda uydusu olması sebebiyle 'Jüpiter' lakabını taktığın adamı? Merla ekledi. Ve şimdi ölmeden önce o listeyi tamamlaması gerekiyor. ღ ღ ღ Gözlerimi kapatıp sadece dokunuşunu hissetmeye çalıştım. O anda yer yüzünde benden, ondan ve sandal ağacı kokulu bu evden başka hiçbir yer ve hiç kimse yoktu. Elini göğsümün üzerine koyduğunda, ona ait olanın çaresiz çırpınışı, hissettiğim her şeyi kelimelere ihtiyaç duymadan anlattı. Acıklı ama umut dolu bir müzik gibi. O bana dokunduğunda vücudumun zırhtan değil, etten ve kemikten oluştuğunu hatırlıyordum. Soğuk. Bir gerçek. Öleceğim ve bu çok da uzun bir zaman sonra değil. Sıcak. Atan bir kalp. Daha önce yaşadığımı hiç bu kadar derinden hissetmemiştim. Siyah Kuş. Zavallı, küçük. Adımı söylediğinde hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.

Yorgun kahveleri gözyaşları ile parlayan açık kahveler ile buluşurken genç adam derin bir soluk daha aldı. Sakin adımlarla odayı arşınlayıp da kızın yatağının başında durduğunda onun duvar dibine büzülmüş küçük bedenine baktı önce , daha sonra bakışları kızın yatağın başlığına zincirlenen incecik bileğine kaydı. Kızarmıştı. Kaşları hafifçe çatılırken , "Sen yine mi ağlıyorsun ? " dedi. Bu cevap beklemediği ve öylesine sorulmuş bir soruydu . Genç adam yorgun bir şekilde bakışlarını sadece bir masa , bir yatak , bir dolap ve bir kaç kitaptan ibaret olan boş odada gezdirdi . Ve gözleri tekrar o ürkek , yaşlı kahvelerle buluşurken , "Ağlama . " diye mırıldandı. "Çünkü serçeler ağlarsa ölür " ♣♣♣ "Bir serçenin ömrü gözyaşını dökene kadardır . "