"Bıraksana yahu elimi! Gittiler işte." Ali elimi bırakıp arkasına yaslandı. Gözlerini kısmış düşünceli bir şekilde bana bakıyordu. "Onlar var diye tutmadım ki elini.." Heyecandan elim terlemişti. Kalbim, maratona girmiş bir şekilde kan pompalarken yanaklarımın kızarması için pompaladığı kanın bir kısmını da yüzüme gönderiyordu. Platonik liseli aşıklar gibi hissediyordum kendimi. Sanki üst sınıflardan aşık olduğum çocuk bana çıkma teklif ediyormuş da ben de heyecandan az sonra bayılacakmışım gibi. Kendime gelmek için derin bir nefes aldım. 'E ne diye tuttun deli çocuk!' demek istesemde hiçbir şey diyemeden ona bakıyordum. O da beni inceliyordu. Tepkimi ölçmek ister gibiydi. "Neden geldin diye sormayacak mısın?" gülerek ima ettiği şeyle bende güldüm. Tanıştığımızdan beri yanıma her gelişinde 'hoş geldin' falan demek yerine 'neden geldin' diyordum. "Neden geldin?" Elinde ki çiçek buketini uzatıp sırıttı. "Sana çiçek getirmek için.." Ali'nin ayağa kalkmasıyla ona baktım. Saatine bakıp bana döndü. "Anlamına internetten bakarsın. Benim gitmem gerekiyor, Allahaısmarladık." Son zamanlarda tatlı bulduğum sırıtışıyla el sallayıp kalktı. Dilim tutulmuş gibi hiçbir şey diyememiştim. Çok değişik duygular içerisinde bırakıp gitmişti beni. Telefonumu çıkarıp beyaz frezyanın anlamına baktım. Umut, demekti beyaz frezya..

İstihbaratta gizli görevde olan Ali Haydar ve babasını aynı uğurda kaybetmiş Nazenin'in aile apartmanında geçen aksiyon dolu aşk hikayesi. Adam sır küpüydü, kadınsa sabır... Adamın sırrı kadının sabrına mağlup olmamalıydı. Fakat hayat bu ya; hep olmaması gereken olurdu... •Ben Nazenin, hafız Nazenin. Başlarda klasik denilebilecek bir hayat yaşarken birden bire alt üst olan hayatımı anlatacağım size. Babasız kaldığım küçük yaşımda, babamın ailesinden kopmamamız adına onlarla aynı apartmanda kalmayı tercih etmişti annem. Babaanne, dede, hala, amca, yenge ve kuzenler derken kocaman bir aileyle büyümüştüm. Bir erkek kardeşim, platonik bir sevdam ve acılarla, sevinçlerle yoğrulmuş bir hayatım vardı. Sonra biz bir dönemece girdik. Babamın sırlarla dolu geçmişinden gelen ve okunmayı bekleyen o tozlu sayfalar, Ali Haydar'la beni, hayalden öteye gitmez dediğim o gizli sevdamla bizi aynı dönemece sokmuştu. Ve o dönemeçten sonra her şey değişti, bambaşka oldu! Yollar çetinleşti, mevsim kışa döndü ve ben o ayazda yüreğimi yakan aşkın aleviyle, Ali Haydar'ın kanatları altında ısındım. Onun ayak izleri babamınkine öyle benziyordu ki, ister istemez o izleri takip ederken bulmuştum kendimi... [Ali Haydar ve Nazenin'in sırlarla dolu aşk hikayesine hoş geldiniz...]

-Kapalı olman umrumda bile değil.Ve ya nasıl giyindiğin ya da nasıl düşündüğün.. -Şey.. Konuşmama fırsat bile vermedi.Bana bir anda sarılmaya başladı.Onun bu kokusu..beni benden alan.İçime huzur dolduğunu hissettiğim anlardan biri iste..Hep sarilsa bana boyle keşke... -Sen hala anlamadın mı benim kalbimdeki yerini?Sen hala anlamadin mi onlardan farklı olduğunu? Sen benim kalbimin baş köşesine hatta tamamına sahipsin.. Ben seni cok seviyorum küçük cadı..Seninde beni sevdiğini biliyorum çünkü bunu hissediyorum.Dilin söylemese de kalbin bunu söylüyor.Tıpkı suan çok hızlı atan kalbin gibi.. Beni çok iyi tanıyor..hem de çok iyi -Dilin söylemese de olur.Ben biliyorum beni sevdiğini -Seni tüm kalbimle..tüm utangacligimla..tüm kıskanç duygularimla..nefretimle,sefkatimle,askimla,ofkemle seviyorum..Ben seni bütün duygularimla seviyorum.. Şaşkın gözlerle baktı. -Sen ne dedin ? -Söyletme iste birdaha.Seni çok seviyorum iste bunu anla sadece..kazı beynine bunu sen sadece benim öküzüm olabilirsin.

Spiritüel içinde #4 14.04.2018 Spiritüel içinde #2 01.06.2018 . . Gözlerimi bir sabah görmemek için açtım, Karanlık tüm düşüncemi mahkum etmişti siyaha. Yol bitmiş, izim silinmiş, sıfırı tüketmiştim. Dallarda gezen beyaz çiçeklerin adı değildi artık adım. Umudum, hayallerim, güzelliğe dair tüm sermayem, sabırla bekleyişlerim... Döküldü inciler gibi birer birer, tutamadım. Ama tek bir şeyi kazıyamadılar ruhumdan: "Sevgi!" Allah'a, dünyaya, denize "İnsana!" Gözlerimi bu kez görmek için kapadım Ve ben beni yine bende buldum. Göz kapaklarımda kanat çırpan bir kuş Ve kanadında kalbime akan keşfedilmemiş gözlerin orman yeşilleri...

"Kaderin hain oyununa yenildi hayatlarımız kabul et."genç adamın ses tonu gerçekleri haykıran sözlerin altında ezilir gibi çıkmıştı, dik duruşunun aksine. Duydukları ile acı bir gülüşü dudaklarında ağırladı genç kadın. Kabul etse ne değişecekti ki? "Oluru yok bazı şeylerin ağam. Kabul edip etmemem de bunlardan biri!" Bir çiçek duruyordu, tam genç adamın karşısında, bir yanlışı düzeltircesine açmış; Gelmiş ta yüreğine gerçekleri haykırır gibi duruyor. Yıllara ev sahipliği yapan koca seyhanlı konağı bu çiçekle sevda rüzgarını estirmeye başladı o an. Her kapının eşiğinde ince bir hüzün olan bu konak umutla o çiçeği bağrına bastı. Bir sevda. Bir hüküm. Umutları vardı, hayatta, herşeye inat. Hissetikleri sancıyı yok saymak mümkün değildi.Yanan yüreklere merhem vurulmaz o yüreklerin sarılmaya ihtiyacı vardı. Çok şey vardı bu hikayede, yüreğe yara olup dile dökülmeyen. Kitap kapağı- hayallirüzgarlar

Yıllar önce daha onlar çocukken kaderleri yazılmıştı. Aradaki düşmanlık ve söylenen toz pembe bir yalan ayrmıştı onları bambaşka bir hayata sürüklemişti. Ama berdel kararı onları birleştirmişti. İki küçük aşık berdel sonrası kavuşabilecek miydi?? ••• Ve o an Azra'nın gözünden bir damla yaş düştü. Acı içinde dönüp yanındaki adama baktı ve sadece onun duya bileceği şekilde "Üzerimdeki gelinlik değil benim kefenim Mirhan ağa" Dedi. Mirhan da aynı şekilde sadece Azra'nın duya bileceği kısık bir ses ile "O zaman cehennem'ime hoşgeldin Azra hanım ağa" Diye cevap verdi. ••• Ailesine sürpriz yaparak Şanlıurfa'ya gelen Azra Neva, kendisinin yaptığı sürprizdan daha büyük bir sürpriz ile karşılaşırsa.. Başlama tarihi; 10.09.2023 Bitiş tarihi; 17.01.2025

"Selamünaleyküm." "Aleykümselam." Titreyen sesine lanet edip o da karşısındaki adam gibi temizledi boğazını, hala titrek nefesler alıyor parmaklarının kenarlarını kaşıyordu. Heyecandan.. "Nasılsın?.. nasılsınız?" Diye konuşmayı başlattı. Şuan kendini çok garip hissediyordu. Hiçbir şeyden çekinmez utanmaz adam şimdi sesi içine kaçmıştı, bunu ise karşısında hala sırıtmaya devam eden kardeşi belli ediyordu eve gittiklerinde dalga geçeceğine adı kadar emindi. "Elhamdülillah , siz?" "Elhamdülillah." Başını sallayıp ellerini ovdu. "Konuya nasıl başlamam gerektiğini bilmiyorum. İlk defa olacak o yüzden bir kusurum olursa affola." Bakışları kadına kaydığında başını iki yana 'sorun yok' dercesine salladığını görüp devam etti."28 yaşındayım ben, polisim mesleğime çok düşkünümdür günlerce eve gelemem, bunu göz önünde bulundurarak benimle bir yola başlamanı isterim. Önceden uyarmamın sebebini elbet tahmin etmişsindir ömrün beni beklemekle ya da elin yüreğinde dönmediğim günlerde kötü haberimi almayı bekleme diye - iki kadının da ' Allah korusun' dediğini duydu- Burda değil Hakkari'de görev yapıyorum 3 yıldır da ordayım eğer evlenirsek de orda yaşayacağız ailenden uzak kalacaksın." Hâlâ sessizce onu izleyen iki kadına bakıp gülümsedi. "Hep kötü şeyler söyledim." Gülümsemeye devam ederken. " Ama bu demek değil ki seni başımın tacı yapmayacağım ya da orda yaşadığımız zamanlarda aileni özlediğin an kalkar gelmeyeceğiz. Hepsini yapacağım yalan söyleyen biri değilimdir ve şunu bil seni gördüğüm ilk andan beri beğendim sanma ki güzelliğini beğendim. Allah var çok güzelsin maşallah." Utanarak başını eğdi kadın, adam mest oldu edebine. " Bakışların huzur verdi, ben öleceğim güne kadar bana eşlik edecek kadını buldum kendisinin de rızası varsa evlenmek isterim." 🥹🥹🥹🥹🥹🥹

Vatan... Üzerinde nefes aldığım, uğruna ant içtiğim, korumak için gözümü kırpmadan canımı vereceğim toprak. Bana burada, bu üniformanın içinde bir kadın olarak zorlanıp zorlanmadığımı soruyorlar. Oysa ben hiçbir zaman kendimi 'kadın bir asker' olarak görmedim. Ben sadece bir askerim. Tıpkı yanımda omuz omuza savaştığım silah arkadaşlarım gibi... Çünkü vatan, bizi ayırmaz; bizi birleştirir. Bayrağın dalgalandığı her yer bizimdir, onu korumak da bizim en şerefli görevimizdir. Bir gün bu topraklara kanım düşecekse, şunu bilin ki ben bundan asla korkmadım. Çünkü vatan için yaşamak da ölmek de bir onurdur.

"Bazı fedakârlıklar kalbi değil, ruhu esir alır." Ağabeyinin hayatı bir kurşun kadar yakındır ölüme. Kurtuluş ise bir tek yoldadır: berdel. Rojbin, tanımadığı bir adamla, Aziz'le evlenmek zorundadır. Ne hayalleri sorulmuştur ne de rızası... Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu, kaderin ve törenin arasında sıkışmış iki insanın hayatta kalma savaşı. Rojbin, sevmeyi değil, susmayı öğrenir. Gözleriyle haykırır, diliyle susar. Ama bazı suskunluklar, en büyük isyandır... Ey töre! Kaç yüzyıl daha Kanla yazılacaksın? Kaç kadın daha Senin için susacak?

"Bir Demet Papatya" Hayat, bazen en sert sınavlarını en beklemediğimiz anda sunar. Mihri'nin yolu, hayalleri ve kalbinin en derin köşesinde sakladığı umutlarla doludur. Ancak genç bir hafızın sessiz dünyası, istemediği bir nişan ve aldatıcı bir insan olan Zübeyir'in karanlık gölgesiyle sarsılır. Mihri, kendi ailesinin bile ona sırtını döndüğü bir anda, ani bir kararla kendini yeniden bulmak için uzaklara, Kuşadası'na Ananesinin yanına gider. Ama bu karar yalnızca bir kaçış değil, aynı zamanda kaderin bir davetidir. Mihri, Tarık'la - Geçmişinden ve inançsızlığından kaçan bir yabancıyla - burada tanışır. Ancak bu masalsı karşılaşma, beklenmedik engellerle sınanır. Aşk, inanç ve sabrın sınandığı bir hikaye. Mihri ve Tarık'ın yıldızlarla yazılmış kaderlerini okumaya hazır mısınız? "Bir Demet Papatya", bir papatyanın narin yapraklarında filizlenen büyük bir aşk hikayesini anlatıyor. Ay ve güneşin eşit olduğu gün, kalpler de eşitlenebilir mi? İçim papatya tarlası, dışım soğuk bir duvar, Henüz duvarlarımı geçen olmadı ama, çiçeklerimi çürüten çok, buna rağmen asla umudumu yitirmeyeceğim. Çünkü Papatya Umut demek bana ....