Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

texting, izmaritkokan: Kulaklarının beni duymaması, benim sana iltifat etmediğim anlamına gelmiyor güzelim. izmaritkokan: Ya da seni söylediğimi duymaman, seni sevmediğim anlamına.

Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?

[tamamlandı] 05**: Cüzdanındaki eksik kredi kartın olmak isterdim Derin: Ne? 05**: Aha cevap verdin Derin: Sen kimsin kardeşim 05**: Hep aynı soru biraz değiştirin ulan Derin: Kardeşim kimsin sen 05***: Vay amk aşırı değişik Derin: Of ne saçmalıyorsun 05**: Kredi kartın diyorum eksik diyorum Derin: Defol git ya. 05**: Cüzdanına bak Derin çevrimdışı Derin çevrimiçi Derin: Hassiktir * Her şey, ödeme yapmak için telefon numaramı vermemden sonra başlamıştı. * Romantik#1 22 Şubat 2022 Romantizm#1 28 Şubat 2022 Genç Kız Edebiyatı#2 28 Şubat 2022 Gerilim#1 4 Mart 2022