Amerika'da doğup büyüyen ve orada doktorluk mesleğini icra eden Kerem, tüm işlerini bırakır. Kafasına takılan şeyleri göğüslemek adına Türkiye'ye döner ve seneler önce vefat etmiş, dünyaca ünlü bir oyuncu olan Onur Kılınç'ın yazdığı romanı senaryolaştırma kararı aldığını basına duyurur. Onur Kılınç, yazdığı kitapta kendi imkansız aşkını aktardığı için ve kitap gelecek vadede bulunursa onu tanımalarını istemediği için adını Kerem olarak işler satırlara. Sevdiği kadının adını da Aslı olarak değiştirir fakat esas adı Buse olan kadın, kitabı senaryolaştıracak olan Kerem'in annesidir. Buse unutamadığı büyük aşkının hatırasını yaşatmak için oğluna Onur'un yazdığı kitaptaki başrolün adını verir. Onur ile aralarındaki sırrı da medya dâhil olmak üzere kendi oğlundan bile saklar. Senaryolaştırma kararı aldığı kitapta hem annesinin hem de kendi hayatının sarsıcı geçmişiyle yüzleşen Kerem, okuduğu hayatın kendi hayatına ne kadar benzediğini fark edince olayların içerisine daha çok düşer. İşin sonunda Onur Kılınç'ın hayatını tüm gerçekliğiyle beyaz perdeye aktaracak olsa da yüzleştiği gerçekler ve o gerçeklerin kendisine kattığı insanlarla hayatı kökten değişecektir. **** "Sen bir şey olur sanırsın, bir şeyin olması için elinden geleni yaparsın ama hiçbir zaman senin dediğin olmaz Buse. Çünkü bu bir oyun değil, bu bir kurgu da değil." Derin bir nefes aldı ekrandaki adam. Son kez konuştuğunu, bir şeyleri son kez anlattığını bilmiyordu ama her şeyin sonuydu. "Ne ben Kerem'im ne de sen Aslı'sın. Belki sonumuz yazdığım gibi, hayal ettiğim gibi olmayacak ama bilmeni istediğim bir şey var." Gülümsedi Onur bu cümleleri üzerine. Yapım şirketlerinin milyon dolarlar ödediği gülüşünü son kez, ev hâliyle, basit bir kameraya sunacağını kimse bilemezdi. "Sen Aslı'dan da güzelsin."

"Piyanonun her bir notasında bir başka hayat saklıdır," Genç kadın kanlı elleriyle piyanonun tuşlarına basarak çığlıklarını melodilere sakladı. "Ve her bir melodi farklı bir haykırıştır."

"Leyla!" Günlerin yer değiştirdiği o saatlerde, gecenin en karasında, bir ruhun kilitli kalmış sokaklarındaydık. "Burada ne arıyorsun?" Başkası için kül olan bir yüreğin yeniden yanacağını düşünmezdim ona kadar. Sigaranın külünün düştüğü zeminde ayağının ucuyla geçmişin izlerini sildi sanki. "Seni tanıdığım o günden beri açılan kapıların, çıktığım yolların sonu hep sana varıyor." Bir tebessümün kıyısında var olup orada yok oldum. "Belki benim de çıkmazım sensin. Leyl'im, Leyla'm, gecemin karanlığı, çıkmazım..." Onun kurduğu anlamların benim cümlelerimin üzerini örttüğünü hissettim. O çıkmazda onunla kalmaya gönüllü gibi "Benden ne istiyorsun?" Diye sordum. "Seni." Dedi. ... Leyl... Leyla... Gece saçlı güzel kadın...

Civciv, yıllar sonra doğup büyüdüğü mahalleye öğretmen olarak atanır. Ama kimse onun kim olduğunu bilmez. O, artık Küçük Öğretmen'dir. Yıllar geçse de üstünden, kızımızın huyu aynıdır. Mahalleye bir oyun oynar. Bakalım Küçük Öğretmen, herkesi ne kadar şaşırtacak? "Ben doktor Alper Mertoğlu, her gün onlarcasına bakarken neden bir çift okyanus mavisinde takılı kaldım?" -WATTPAD ROMANCE TR OKUMA LİSTESİNDE- İg: missyazarr_w Tiktok: missyazarr #17 Aşk - 13.05.2024 #18 Romantik - 10.08.2023 #25 Mizah - 13.05.2024 #37 Romantizm - 13.05.2024 #85 Genel Kurgu - 30.12.2023 #122 Genç Kız Edebiyatı - 31.05.2024

"Benim..." dedim gözlerim anlık dudaklarına kayarken. Etli dudaklarının üzerindeki su taneciklerini diliyle temizlediğinde gözlerim gözleriyle buluştu. "...korumam ol, Kara Yağız."

"Sen, masalların büyülü yanına bel bağlayacak kadar masumsun Helen ama bana boynumu büktürecek kadar da tehlikeli bir sevimliliğin var." Helen; eğitimi, idealleri ve elde etmesi gereken para için çıkacağı çetin yolda, yürekten inandığı ve her daim hayranı olduğu masallar diyarının kapısını aralayacağını bilmiyordu. Planları, hiç beklemediği bir evreye taşınırken kalbinin sesini susturması ve amacına giden yoldan sapmaması gerekiyordu ancak hayatın onu, girdiği masalda kahraman yapmadan bırakmaya niyeti yoktu. Pars; ailesini ve kariyerini ön planda tutmaktan tek an olsun imtina etmeyen, kariyerindeki ünü sayesinde parmakla gösterilen ve ülke çapında başarıdan başarıya koşarak tuttuğunu koparan bir mimardı. Aşılmaz duvarlara sahip olan sarayının kapısının bir gün ansızın aralanmasıyla alt üst olan düzenini eski haline getirmek ve asla inanmadığı o masalların diyarına onu sürüklemeye çalışan genç kadına kapılmamak artık en önemli önceliğiydi. Ancak ikisinin de bilmediği kilit bir detay vardı. "Anlatıcı, bir varmış bir yokmuş dediği an masal başlar Efsanelerin büyülü ezgisi kulaklara dolar ve senfoni orkestrası düşleri fısıldar. Ritmik bir melodi eşliğinde kalpleri mühürleyen şarkıyla tüm hayal alemi susar Zamansızlığın içinde başlayan efsanelerin satır aralarındaki eksiği, aşk tamamlar." ©Kitabımın çalınması veya kopyalanması durumunda yasal işlem başlatılır. Her detayı tarafıma aittir.

Zehra Koçak, KPSS'ye hazırlanan 26 yaşında genç bir kadındır. Hayatı kütüphane ile ev arasında depar atmakla geçerken bir gün aldığı haberle rutin hayatı bozulacak, eski defterler tekrar açılacaktır. "Bu ilişkiyi bitiren bendim. Şimdi geriye dönüp bakan da neden benim?"

"Öyle güzelsin ki..." diye fısıldadı dolgun dudaklara doğru. Kadın, adamdan işittiği sözleri yutkunarak dinledi. Çünkü adamın sesindeki o boğuk tını, onu tekrar baştan çıkarmak için en basit sebepti. "Güzelliğini," Eliyle kadının terden yanağına yapışmış siyah saçlarını geriye itekledi. "Nasıl ifade edebilirim, bilmiyorum."

''Daha fazla bu oyunu oynamak istemiyorum, tek yapman gereken beni istediğini söylemen.'' ''Oyun oynadığımızı kim söyledi?'' ''Konu sen olunca işin içinde her zaman bir oyun oluyor.'' ''Bu sefer değil.'' Alina ne olduğunu anlayamadan Sarp kolunu beline dolamış ve onu kendisine çekmişti. Alina adamın dudaklarının yumuşak ama kuvvetli baskısını kendi dudakları üzerinde hissedince bir anda boşluğa düşmüş gibi oldu. Hayır, boşluk değildi. Bir okyanusun derin sularına düşmüş gibiydi. Bu hem korkutucuydu hem de sarsıcı. Alina'yı hem tehlikeye, hem de onun daha önce hissetmediği duyguların derinliklerine sürükleyebilirdi. Kıpırdamadan bekledi Alina, dokunulmak ve öpülmek altüst etmişti düşüncelerini. Sarp'ın parmaklarının saçlarının arasında, gezindiği her noktaya kendini tanıtır gibi nazikçe gezinmesi ruhunu sanki bedeninden çekip alacak güçteydi. Vücudu bir anlığına kararsızlığa kapıldı. Eğer sadece bir saniyeliğine de olsa ona izin verse o anda Sarp'ın kendisini arkalarındaki duvara yaslayıp oracıkta kendisine sahip olacağını biliyordu. Alina'nın aklına bacaklarını Sarp'ın beline dolayıp onu içine almanın nasıl bir his olduğu düşüncesi gelince hafif iniltiyle karışık bir ses çıktı dudaklarının arasından ve bundan nefret etti. Hızla kendini geri çekti Sarp'ın öpülesi dudaklarından. Alina'nın gözleri Sarp'ın sabit bakışından kaçarcasına uzaklaşırken, bedeni teslimiyetin doruklarındaydı resmen. İstese, uzanıp kollarını beline dolasa kendini bırakacaktı Alina ve en kötü olan şey ise Sarp'ın bundan emin olmasıydı. • • • +18 unsur barındıran bir hikaye. Yetişkin içerikten rahatsız olacakların okumaması rica olunur!

Hepimizin yoğun çabalarla kat etmeye çalıştığı bir yol, şüphesiz her çıkmazda üzerine kapanan bir kapı vardı. Ben Hazan. Bana yuva olan mahallede tatmıştım tüm duygularımı. Aşkı da, nefreti de ve yarı yolda kalışımı da... Küçük bir kızken gönlüme bir adamı sığdırmış, büyüdükçe aşkıyla beraber getirdiği acıyı da yaşar olmuştum. Bu hikaye benim kalp yaram. İşte bu benim kendimi kaybettiğim aşkta, yine kendimi bulma hikayem.