#1 w historia ❤️ 05.08.2018 #1 w historyczne ❤️ 05.08.2018 Wojenne Litzmannstadt to miasto wielu dylematów. Rzeczywistość lat czterdziestych była bowiem bardzo burzliwa. Co zjeść? Komu służyć? Sprzeciwić się wrogowi czy wieść relatywnie spokojne życie z piętnem zdrajcy? To tylko niektóre z pytań, jakie zadawali sobie jego mieszkańcy... Okupanci nie byli przecież maszynami - ich też dręczyły rozterki. Czy ich sprawa jest słuszna? Czy to naprawdę wszystko dla większego dobra? Na własnej skórze miał przekonać się o tym debiutujący Haupsturmführer, Erik Obendorf, kiedy przyszło mu zderzyć się z rzeczywistością - miał bowiem skonfrontować zakorzenione w sobie przekonania z prawdą, gdy spotkał jedną z osób, które przecież miał tłamsić i eliminować. Bezbronną i potrzebującą wsparcia. Jak postąpi w tej niecodziennej sytuacji? Czy zmieni to jego życie na zawsze?

Dwudziesty drugi utwór w serii Zaginione wspomnienia [patrząc według chronologii wydarzeń] i bezpośrednia kontynuacja "Serca z żelaza" "I chociaż historia nie zatacza koła, to czasem może się powtórzyć, a my nawet sobie z tego nie zdamy sprawy" Wojna trwa dalej i nic nie wskazuje, by miała się szybko skończyć. A już na pewno nie nic nie wskazuje na to, żeby była to wojna honorowa, tak jak wielu miało nadzieję. Gdziekolwiek się nie pojedzie, gdziekolwiek się nie jest, ma się do czynienia ze zbrodniami. W wojsku, w policji, w wywiadzie... Nawet zwykłe sprawy kryminalne zdają się mieć w sobie coś z planowanej latami zbrodni, nie tyle na jednym człowieku, co na społeczeństwie. A życie wśród ludzi o nieczystym sumieniu, w świecie pełnym okrucieństwa kształtuje jednostki, mające serce z żelaza i wolę ze stali, bo tylko tak można przeżyć.

Wojna zazwyczaj wyzwala w ludziach to co najgorsze, ale i to co najlepsze. Teraz można sortować społeczeństwo. Ten będzie dobry, ten będzie zły. Okupacyjne władze ogarnęły Polskę nowymi zasadami, surowymi zasadami. Rzesza musi uporać się z ludzmi, którzy pragnął być wolni... A dla wolności i miłości, taka marna istota - człowiek, jest w stanie zrobić wszystko. Hugo Heinrich Krause, oficer Abwehry, żołnierz nazistowskich Niemiec. Mężczyzna, który oddaje się swym obowiązkom bez granic. Oschły, chłodny i bezuczuciowy. Los kieruje go do Polski, gdzie będzie wystawiony na ogromną próbę. Czy zdoła tylko w tym wszystkim odkryć samego siebie...? Ta historia to nie tylko wojenna opowiastka... To opowieść o tym, jak ciężkie jest życie, gdy próbujemy wyrzec się wszelkich ludzkich odruchów i odciąć się od rzeczywistości. Tutaj każda decyzja ma swój skutek... wszystko może zawalić się w ułamku sekundy. __________________ Okładkę do książki wykonała moja kochana humanszach ❤️ __________________ #1 w historyczne ( 29.01.2019)

Znacie historie zakazanej miłości Romeo i Julii albo lepiej historie trudnej miłości Scarlett i Rhetta? Tak? To dobrze. A Anny i Stefana? Historie o uczuciach, które wymknęły się spod kontroli? * Anna Helena Lasocka to młoda, utalentowana Polka, która nie wiedzie łatwego życia. Natomiast Stefan Brandt to bezduszny, a może jednak nie - kapitan Gestapo. Oj, to nie ma prawa skończyć się dobrze! Książka pełna zwrotów akcji, niesamowitych postaci oraz scen, które wzruszą nie jedno serce. Nic nie jest proste, ale wszystko staje się możliwe, gdy w grę wchodzą uczucia. * „W miłości jak na wojnie wszystkie chwyty dozwolone" " W dwóch przypadkach lęk jest niedozwolony - na wojnie i w miłości" Cudowną okładkę wykonała @krwawacaryca ❤️ Opis - @Nelka1111

Losy nastoletniej dziewczyny, która wraz z matką trafia do obozu koncentracyjnego Auschwitz Birkenau, a następnie wpada w łapy Anioła Śmierci.

Siedemnasty (w kolejności chronologicznej) utwór i pierwsza część cyklu czterech powieści poświęconych Katrin von Arnim. "Pewne rzeczy w historii się powtarzają, jednak to nie ma prawa się powtórzyć." I choć może się wydawać, że historia jest typowa, ot naziści, trzecia rzesza i wojna, to znacząco różni się od tego co znacie. Bowiem pokazuje ona najczarniejszą kartę w historii ludzkości z zupełnie inne strony. Z perspektywy uczestniczki jak i biernej obserwatorki, która poznała obydwie strony tego medalu. Medalu, którym odznaczono tylko kilka osób. Byli wśród nich generałowie, prawnicy, politycy, artyści i ona, dziewczyna o sercu z żelaza. Od autorki: Przysięgam, kiedyś zrobię korektę tych pierwszych 26 rozdziałów.

„Niestety, taka już jest ludzka natura - niekiedy brak nam umiaru w swych żądzach i ambicjach, a moja żądza okazała się być znacznie silniejsza od zdrowego rozsądku, bezstronności i etyczności. Jakkolwiek brzmi to melodramatycznie i ckliwie: jego lodowate oraz beznamiętne spojrzenie rozpaliło we mnie pragnienie bycia kimś więcej niż zwykłą, niegodną zainteresowania, nieznajomą turystką, pragnienie wzięcia czynnego udziału w otaczającej mnie rzeczywistości, zamiast oglądania jej, jak jakiejś historycznej partii szachów. Moje wnętrze rozsadzała niepohamowana chęć bycia zauważoną. Stąpałam po cienkim lodzie, a zbliżał się czas decyzji."