𖥸 Asena okumak için Azerbaycan'a gider. Son yılında ise bir okulda stajyer öğretmenlik yapmaya başlar. Fakat bir gün öğretmenlik yaptığı okul değişir. Askeriyenin yakının da olan anaokulun da çalışmaya başlayacaktır. O gün ise bindiği taksiye bir Azerbaycan askeri biner. Hikaye ise tam olarak orada başlar. 🍂 YAZIM TARİHİ 23 EYLÜL 2024 Bu kitap Ekiz'ın yan karakteri olan Asena Akınöz'ün hikayesidir.

Çünkü Karmen şeytanla oyun oynamıyordu. O kadın şeytan olmuş, başkalarıyla oyun oynuyordu. "AKSİYONUN EN ÇARPICI SERİSİ" "Kitabın tüm hakları saklıdır. Kitabın çalınması, kopyalanması ve üzerinden esinlenmesi halinde yasal işlemler başlatılacaktır. "

"Sakın!" diye bağırdı duygu duvarını kırarak. "Eğer o silahla kendini vurursan bunun dönüşü olmaz Efil!" Acıyla kahkaha atmaya başladım. Herkes benim bunu yapacağımdan o kadar emindi ki, korkuyorlardı. Haklılardı da. Yapacaktım. "Niye?" diye fısıldadım gülümsemem yüzümden yavaş yavaş silinirken. "Bu silahı bana yıllar önce doğrultan sen değil miydin? Bu silah benim sonum olacaktı zaten şu an seni korkutan şey ne Karan!" Cevap vermedi. Veremedi. Dudakları lâl oldu bu gece. Korkuyordu. Beni kaybedecek olmaktan korkuyordu. O korkmazdı, onun istisnaları olmazdı. Ben hariçtim. "Nefretten aşk doğamaz demiştin." dedim tüm uzuvlarım acıyla sızlarken. "Haklıydın. Biz nerede başlarsak orada biteriz. Nefretin benim sonum olmasına izin vermeden ben kendi sonumu yazıyorum." "Yapma Savcı." dedi ben silahla ateş etmeden hemen önce. "İnsanlar yanılır ama ben yanılmaz demiştim ya sana, ilk defa haklı çıktın. Yanıldım. Nefret aşka dönüşürse şayet, o adamı kimse tutamaz. Aşk gerçekten her şeyi yenebilecek olan tek duyguymuş çünkü." "Duygulara yeri olmayan sen mi söylüyorsun bunu? Aşk nedir bilmiyorsun bile!" "Evet!" dedi bağırarak. "Aşk nedir bilmiyorum, tek bildiğim senin yanında kendimi kaybettiğim. Kalbimin hızlanmasını sağlayan, tek bir gülüşünle bana tüm dünyayı yaktırabilecek güce sahip olan tek kadın sensen ve buna aşk denmiyorsa ben hastayım Savcı. Ben yenildim." Bu cümlenin devamını duymaya hazır değildim. Söyleyemezdi. "Ben senin yenilmeni beklerken, ben sana yenildi-" Başımı ağır ağır sallarken cümlenin devam etmesine izin vermeyerek, acımadan iki el silah sesinin duyulmasını sağladım. Bedenim yere kapaklandı. Tüm feryat dolu sesler umurumda olmadı ama diz çökmem için bana emreden Karan Kızıltuğ'un gözyaşları içinde yerde diz çöktüğünü görmek bu gece için en kötü ikinci şeydi.

"Ama bilmelisin; Sarraf tüm değerli taşları satar, bir tek Yakut'u kendine saklar." - Birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı ve korkup uzaklaştığımızda bağımızı yitirdik. Geri döndük, kazanacağımızı sandığımız her an kaybederek inancımızı yitirdik. Birbirimizi yitirdik. Kendimizi bitirdik. Ve geriye, birkaç hatıradan başka hiçbir şey kalmadı; ama onları da anımsayamıyoruz. Çünkü çok sevip de yine yenilmekten korkuyoruz. Fakat onsuz bir savaşın galibi olmak fazlasıyla vahim, bu yüzden onu sevmek- Unutmamam gerekli; birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı...

31.01.2025 Cuma akşamı bölümler kaldırılacak, 03.02.2025 pazartesi günü ilk bölümün düzenlenmiş hali ile yeniden burada olacağız! ♥️♥️ Kim olduğunu görmek için yüzüne bakmak istediğim adamın ilk önce dudakları giriyor görüş açıma ve halinden memnun, gördüklerinden keyif alan bir gülümseme ile karşılaşıyorum. Bakışlarım dudaklarından sıyrılıp gözlerine tırmandığında kısa bir an durup, gözlerinin ne renk olduğunu düşünüyorum. Tam bu anda, bunu bir başkası için daha düşündüğüm aklıma geliyor ve gözlerimi kısıyorum. Zihnimin çarkları yavaş yavaş dönmeye başlayınca taşlar yerine oturuyor ve yüzümü kaplayan gülümseme büyüyor. Başımı sağa yatırıp gözlerine bakıyorum bir kez daha ve yine göz renginin ne olduğunu çözümleyemiyorum. Yüzümü talan eden bakışları nihayet gözlerimde durduğunda onun da yüzündeki gülümsemeden beni hatırladığını anlıyorum. "Hoşgeldin, Ali Kemal." Başını eğiyor ve sağa yatırıp gözümün içine bakıyor. "Hoşbuldum. Bulabildin mi, ne renkmiş gözlerim?"

Aşkın barut kokan hâli... UYARI! → İncelemekte olduğunuz kitap 16 yaş ve üzeri için uygundur. Olumsuz örnek oluşturabilecek unsurlar içermektedir. → Kitaptaki olaylar, mekanlar ve kişiler tamamen hayal ürünüdür. → (Ç)alıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır! → Kapak tasarımı şahsıma aittir. Şimdiden teşekkürler, iyi okumalar ᥫ᭡ #1 hayat (12/02/25) #1 saygı (04/02/25) #1 bayrak (03/02/25) #1 gerilim (28/12/24) #1 düşman (10/10/24) #1 öfke (12/09/24) #1 ayrılık (08/06/24) #1 wattpad (17/05/24) #1 görev (09/04/24) #1 heyecan (01/11/22) #1 sevgi (29/10/22) #1 intikam (03/09/22) #1 hırs (24/07/22)

Not: Kitapta +18 unsurlar mevcuttur.. (Tamamlandı) ........................................ ~ZS~....................................... "Kına yakmak kendini adamaktır. Bir gelin ve damatlara yakarlar; kendilerini birbirlerine adasınlar diye. Bir de kurbanlıklara yakarlar; kendilerini Allah'a adasınlar diye. Bir de askerlere yakarlar; kendilerini vatana adasınlar diye." Asena, babasının ısrarı ile gittiği yemin töreninde, kalabalığın içinde parlayan üniformalar arasında sadece bal gözleriyle baktığı askeri gördü. O an, etrafındaki her şey silinip gitti; zaman durdu ve kalbi hızla çarpmaya başladı. Aşık olduğu askerin, Binbaşı Özçelik olduğunu ve yeni rütbesi ile birlikte Gölge Timini'nin başına geçtiğini öğrenince, heyecanı bir kat daha arttı. Özçelik'in duruşundaki kararlılık ve cesaret, Asena'nın içini ısıtan bir ateş gibi yayıldı. Her detayıyla etkileyici olan bu tören, Asena'nın ruhunda bir iz bıraktı. Gözleri, binlerce kişinin arasında sadece o askerde odaklandı; etrafındaki gürültü, kalabalık ve meraklı bakışlar yok oldu. İçindeki aşk, geleneklerin ötesinde bir bağlılık hissettiriyordu. Özçelik'in gözlerinde, savaşın, fedakarlığın ağır yükünü taşıyan bir derinlik vardı ama Asenayı asıl etkileyen o bal gözler arkasındaki kapalı kapılardı ; Asena, bu kapıları açmak ve onunla birlikte bu yolda yürümeyi istediğini fark etti.. ..... 🇹🇷.... "Al eline bir kibrit yak, sen sigara dumanını izle, ben seni." "Sen al eline bir kibrit yak, imkansızlığımızın ateşini ................................... ~ZS~................................. ~BİR KİBRİT YAK adında wattpad de bulunan ilk ve tek kitaptır ~

(Bölmüler yetişirse 1 haftaya gelir yetişmezse 2 haftaya gelir:) Asker~Doktor Karşımda üstü çıplak bir dev asker vardı, hayır yani insan bir söyler gözlerimi üzerinde gezdirdim, baklavaları es geçip yarasına baktım. Yüzümü buruşturdum kötü bir haldeydi, yanına doğru adımladım önce yarayı temizleyip sonra diktim, kafam ikide bir önüme düşüyordu son anda tutuyordum yoksa yaraya kafa atacaktım. Yarayı sarmadan önce üzerine batikon sürdüm. Bandaj elime alıp askere sarılır bir şekilde diğer elime verdim. Gözlerim artık bana ihanet edip kapanıyordu. Askerin kokusu beni mayıştırıyordu, dayanamıyorum. Gözlerimi zor bela açıp bant yapıştırıp işi bitirecektim, bantı alıp diğer elime verecekken kafam askerin omuzuna düştü. Gözlerim birbirine yapışmış açılmıyordu. Ve çoktan uykuya dalmışım, askerin kollarının arasında. Yaptığım şey utanç verici olsada umrumda değildi. pozisyon rahatsız etsede kollarının arası yumuşacıktı. Öyle güzel toprak ve barut karışımı kokuyordu ki gözlerimin açılmasını zorluyordu, ama daha fazla uğraşmayıp gözlerimi rahat bırakıp uykuya daldım... _☆_ İlk kurgumdur, yanlış ve eksiklerimiz olduğunun farkındayım:) Başlangıç tarihi: 310824🫧 -final olduktan sonra düzenlemeye alınacak.

"Oğluşum sonunda evin yolunu buldu." "Oğluşuna sahip çık, benim kızımın peşinde dolanıyor."

İlk görüşte aşk mı yoksa hayal kırıklığı mı? 12.03.23 Arven&Kandemir