Gencecik yaşında dul kalan Asiye dört yaşındaki kızıyla hayata tutunmaya çalışırken, Karadeniz'in en güçlü ailesinin çiftliğinde işe başlar. Zorlu hayatı burada günden güne iyiye giderken İstanbul'dan gelen evin en büyük oğlu Kadir'le yolları karşılaşınca hayatı karma karışık hale bürünür. Hırçın Karadeniz'in denizlerini kıskandıracak gözlere sahip olan bu adamla ne zaman göz göze gelse buradan kaçması gerektiğini kendine söyler. Her kaçmaya kalktığında onu geriye döndüren bu adama hissettiklerinden utanır. "Söyle, kim üzdüde kırıldı kanatların? Burada yediğin bir tabak yemeğin hesabını sana kimse soramaz. Kızın da sen de başım üstüne. Benim kapımdan bir Allah'ın kulu sizi göndermeye kalktığında karşılarında beni bulurlar bunu unutma." YÜREĞİNE SOR KİTAP OLMUŞTUR! ÇALINMA DURUMUNDA YAYINEVİ YASAL İŞLEM BAŞLATACAKTIR.

Gözleri birbirleri ile kesiştiği o sıcak yaz günü gibi ısınmıştı kalpleri. Hiç soğumadan o günden beri hep birbirleri için attı kalp atışları. Uzaktan izlediler birbirlerini, bazen biri ansızın not buldu; şiir, şarkı sözü yahut duyguların anlatıldığı karalanmış yazılar birikti ellerinde... Gözleri hep uzaktan buluştu; biri engeli yüzünden imkânsız olduğunu düşündü, diğeri utangaç olduğu için süre durdu birbirlerinden uzak kalmaları... Peki, onları dinlemeyen kalplerinin çıktığı yol ne olacaktı? İkisi de unutuyorlardı aslında bakışları ile her şeyi. Dizeler dizilmişti satır satır belleklerinde. Gördükleri ilk gün demişlerdi de birbirlerine: "Biri Sesim Olur Musun, diğeri kalemim," lakin farkında değillerdi! "Seninle aynı gökyüzüne bakıyorum, aynı yemeği yiyor, aynı havayı soluyorum. Sadece senden farkım duyamıyor ve konuşamıyor oluşum. Gözlerim senin dudaklarından çıkan her sözü duyuyor. İnce uzun parmakların bana seni çok iyi anlatıyor. Söylesene; seni duyamıyor olmam, hiçbir zaman ismini söylemeyecek olmam senin için bir engel mi? Yasemin, Sesim Olur Musun?" Yasemin ve Umut'un hikâyesini okumak için onların hayatına sizleri bekliyorum... "GİZ- ASKERİN YARİ" HİKAYEMDEKİ AZRA VE TALHA'NIN OĞLU UMUT'UN HİKAYESİ. ONU OKUMADAN DA BUNU OKUYABİLİRSİNİZ... Telif hakkı bana ve yayınevime aittir. Kopyalanma durumunda yasal işlem baştatılacaktır!

Birbirine yabancı iki yara vardı. Sadece iki tane asla kabuk tutmayan kabuk tutsa dahi sürekli bir yerlere takılıp, her seferinde yeniden kanayan iki yara... Merhem yoktu, ilaç yoktu, bir tedavisi ya da doktoru yoktu! Birbirine panzehir iki yaraydı onlar ve bunu fark ettiklerinde birbirlerine doğru çoktan yola çıkmıştı yürekleri... Her adımları mutluluğa giderken, sürekli ayaklarına prangalar vuruluyordu. Bir adım ileri gidilse iki adım geri kaçılıyordu... *** "Bu dağlar benim yuvam Azra, bu yuvada bana aile olur musun? Her zorluğa benimle göğüs gerer misin? Görücü usulü bir evlilik bizim koca bir aile olmamıza izin verir mi?" "Babamın anneme verdiği değer gibi, sen de bana değer verirsen komutanım, sana yuvada olurum aile de. Görücü usulü evlilik ise bizi bir araya getiren sadece bir ad olarak kalır." *** Bir adam kıskançlığı yüzünden etrafına ne kadar zarar verebilirdi? Ve o kadın adamı ne kadar sevebilirdi? Telif hakkı bana aittir. Kopyalanma durumunda yasal işlem baştatılacaktır!