apelując do ciszy

jej milczenie, jego głos.
opowieść o drogach wybieranych w ciszy.

{ uwagi wstępne: opowiadanie to zaczęłam pisać około siedem lat temu, w głowie mając jeszcze szereg naiwnych idei. patrząc z obecnej perspektywy wiele z elementów tej historii się dla mnie zdezaktualizowało, zdeformowało. opowieść kończę przede wszystkim, by zmierzyć się z własnym mętnym charakterem i uwolnić się od ciężkości duszy, jaką powoduje myśl o nie sfinalizowaniu tej sprawy. }